Tra la malgranda k
— Sinjoro doktoro, kion mi faru, por ne havi infanon de mia fianĉo?
— Maĉu gumon, fraŭlino.
— Ĉu antaŭ aŭ post la seksumado?
— Anstataŭ.
Enirante la skriboĉambron de sia edzo, la edzino de fama akademiano trovas lin tenanta sian sekretariinon sur la genuoj. Ŝi ekkrias:
— Mi estas surprizita.
— Ne, — rebatas la puristo. — Diru pli ĝuste: «Mi miras», ĉar surprizita estas mi.
Viro renkontas iaman instruiston.
— Ĉu vi rekonas min? Mi estas Prusto, via lernanto antaŭ dudek jaroj.
— Ne.
— Nun mi estas patro de dek du infanoj.
— Ha! nun mi memoras pri vi. Prusto, kiu neniam atentis.
Baniko vespere revenas hejmen kaj diras al sia edzino:
— Mi estas maltrankvila. Jam de du semajnoj, kiam mi eliras el mia oficejo, iu nekonato preterpasas kaj rikanas: «Kokrito, fia kokrito».
— Karulo, — respondas s-ino Baniko. — Vi scias, ke mi amas vin. Ne atentu la stultaĵojn de nekonata ŝercemulo.
La sekvan tagon, kiam Baniko forlasas la oficejon, la nekonato flustras al li:
— Denuncanto, fia denuncanto.
Renkontante ĝibulon, pederasto ekkrias:
— Ha, kia bela brusto!
Riĉulo, revenante de vojaĝo, vidas en la salono sian serviston trinkanta konjakon kaj fumanta cigaron. Li skoldas la serviston:
— Mian konjakon, miajn cigarojn! Kial ne mian edzinon?
— Sinjoro, bedaŭrinde ne mi, sed la ŝoforo gajnis ŝin ĉe pokerludo.
En la radio okazas la konata ludo je duobligo aŭ ĉionperdo. La demandato gajnas por ĉiu bona respondo certan monsumon. Post ĉiu demando li rajtas retiriĝi de la ludo. Se li ludas plu, li aŭ gajnas la duoblon respondante ĝuste, aŭ perdas ĉion respondante malĝuste.
Pastro, kiu volis gajni monon, por ripari sian preĝejon, anoncis sin al la ludo, kaj ĝis nun sukcese respondis ĉiujn demandojn. La ludestro diras al li:
— Pastra moŝto, ĝis nun vi gajnis 20 mil stelojn. Ĉu vi volas ludi plu?
La pastro longe hezitas kaj fine decidiĝas:
— Jes.
— Jen la sekva demando: «Kion diris sankta Jozefo, kiam eksciis, ke Maria estas graveda?»
La pastro cerbumas, ŝvitas, angoras. Li koleras kontraŭ si mem, ke li daŭrigis la ludon, kaj fine murmuras:
— Kial mi idioto antaŭe ne retiriĝis?
— Jes, pastra moŝto, jes! La respondo estas ĝusta. Vi gajnis 40 mil stelojn!
60-jarulo surprizas junulon, kiu eliras el lia dormoĉambro, butonumante sian pantalonfendon. Sur la litrando sidas la samaĝa edzino kun embarasita mieno.
La 60-jarulo diras al la junulo per riproĉa voĉo:
— Mi ne komprenas, ke tion faris vi, kiu ne estas devigita.
Juna vidvino ne plu povas elteni sian truditan ĉastecon. Ĝis nun ŝi rezistis al la invitoj de sia najbaro, kiu bonvolus ŝin konsoli. Sed hodiaŭ vespere ŝi sentas sin tiom sola, tiom malforta, kaj plie baldaŭ fulmotondros…
Kiam ŝi frapas la pordon de la najbaro, tiu tuj komprenas, ke la frukto estas matura. Post kelkaj minutoj la vidvino estas en liaj brakoj, kaj ŝi ne protestas, kiam li komencas senvestigi ŝin. Vidante lian nudan korpon, ŝi rememoras pri la mortinta edzo, kaj genuiĝante antaŭ la glora viraĵo de la najbaro, ŝi prenas ĝin per ambaŭ manoj, proksimigas ĝin al sia vango kaj plorĝemas:
— Ho! Kial vi forlasis min tiom frue? Nun mi estas sola en la vivo. Ĉiunokte mi pensas pri la ĝuoj, kiujn vi donis al mi. Mi memoras niajn frenezajn amorludojn…
La vidvino plorsingultas kaj lamentas plu:
— Mi estas tiom juna, kaj vi estas en alia mondo…
Tiam la najbaro ekkrias malpacience:
— Ha! ne. Ĉu vi venis por fiki aŭ por telefoni?
Du kanonikoj babilas:
— Ĉu vi kredas, ke ni spertos antaŭ nia morto la edziĝorajton de la katolikaj pastroj?
— Se ne ni mem, do almenaŭ niaj infanoj.
Sur placo de Bervalo savarmeanoj provas konverti gapulojn. Linda junulino, vestita per uniformo, predikas:
— Gefratoj, kiu konas la estonton? Hodiaŭ mi estas en la brakoj de mia edzo, morgaŭ mi eble estos en la brakoj de la Sinjoro.
Ŝercemulo demandas:
— Ĉu vi estos libera postmorgaŭ?
Okazas en Bervalo Esperanta junulara kongreso.
F-ino Kruko revenis je la dua matene de la interkona vespero. Dum la matenmanĝo ŝia patro demandas, ĉu la kunveno estis interesa.
— Ne, paĉjo, ĝi estis enuiga.
— Kial do vi revenis tiom malfrue?
— Tial ke mi dum longa tempo ne sukcesis retrovi mian kalsoneton.
Du amikinoj deziras gajni monon per siaj logaĵoj. Ili turnas sin al luksa bordelo kaj petas la estrinon dungi ilin por kelkaj horoj ĉiun posttagmezon. La parigistino rimarkigas:
— Fraŭlinoj, tio ne estas tiom facila, kiom vi pensas. Mi direktas modelan firmaon, kaj li klientoj plendus, se mi proponus al ili senspertajn amatorinojn. Ĉiuj deĵorantinoj en tiu domo devis komence fari tre severan ekzamenon. Ili nun konas perfekte la teorion kaj la praktikon de ĉiaj voluptoj.
— Ankaŭ ni estas pretaj prepari tiun ekzamenon.
— Bone, jen lernolibroj. Lernu ilin parkere.