Kus ze niet vaarwel

Ik ben na ontelbaar veel readings in gaan zien dat de kleine dingen belangrijk zijn. Wat voor de een onbetekenend kan lijken, kan voor de ander een onschatbaar en geruststellend detail zijn. Mijn cliënten willen jullie met de volgende readings graag deelgenoot maken van hun gevoelens over hun ontmoeting met mensen die hen dierbaar waren. Elke reading is me bijgebleven en heeft me iets geleerd over wat het betekent om een medium te zijn. Soms kan de cliënt op het moment van de reading zelf niets met de informatie die ik hem geef en vindt hij die eerder verwarrend. Meestal krijg ik na een paar weken een telefoontje of een kaart van de cliënt met een verhaal dat nieuw licht werpt op datgene wat daarvoor zo vreemd klonk. Een of andere nieuwe ervaring of ontdekking heeft de informatie die ik gaf dan opeens relevant gemaakt.

In andere gevallen is een reading zo intens dat een cliënt even wat tijd nodig heeft om alle informatie te verwerken. Ik heb voornamen en tweede namen gegeven, achternamen, steden, automerken, lievelingseten, en ga zo maar door. Bij al mijn pogingen om de meest indrukwekkende informatie door te geven, merkte ik dat de kleine dingen het belangrijkst zijn. Een van de vele lessen die het hiernamaals me heeft geleerd, is dat kleine dingen krachtig genoeg zijn om zelfs de sterkste muren van ongeloof af te breken.

Hand in hand met de andere kant

Zo heb ik een keer een reading gedaan voor een prachtig, bruisend zestienjarig meisje dat ik Lisa zal noemen. Lisa had kort daarvoor haar beste vriendin — ik noem haar Kim — in een afschuwelijk auto ongeluk verloren, en ze kon de dood van haar vriendin niet goed verwerken. Kim kwam bij me door en gaf heel veel berichten door waarmee Lisa iets kon. Ze had het onder andere over een flipperautomaat waarop ze vaak samen hadden gespeeld en ze vertelde Lisa over een zogenaamde vriend(in) die niet het beste met haar voorhad. Lisa wilde zeker zijn van mijn vermogens en noemde dus allerlei namen en vroeg me toen iets over die mensen te zeggen. Ik vond het niet erg dat ze me wilde uitproberen. Ik ontvang het liefst weinig informatie van een cliënt omdat de informatie die ik geef dan des te meer indruk maakt. En ik hou wel van een uitdaging, zolang die niet voortkomt uit woede. Ik gaf accurate informatie over de mensen die Lisa noemde, maar Kim had niet het idee dat Lisa ten volle besefte wat er gebeurde. Kim gaf toen iets aan me door wat bedoeld was om Lisa's aandacht te trekken. Ik wendde me tot Lisa en zei: We is nummer elf? Ik krijg een sportshirtje te zien met nummer elf achterop.’

Lisa zei eerst even niets. ‘Dat ben ik. Ik ben nummer elf in het basketbalteam van de school.’

En zo werden twee goede vriendinnen die alles samen hadden gedaan tot de dood hen scheidde, herenigd. Ik legde Lisa uit dat ik die informatie van Kim had gekregen opdat ze Lisa's volledige aandacht zou krijgen en dus ook goed zou luisteren naar de informatie die ze te horen kreeg. Kim let nog steeds op Lisa en houdt nog steeds van haar. Lisa twijfelt er niet aan dat Kim die middag bij ons was en ze vervolgt haar leven nu met haar.

Mam

Ik heb veel cliënten die een ouder hebben verloren. Afscheid nemen van je ouders is heel moeilijk. Ofwel je was gezegend dat je een goede relatie met hen had en dan mis je ze, of ze waren er nooit voor je en dan heb je een verbinding nodig om hun dood een plekje te kunnen geven. Het is volkomen begrijpelijk dat beide kanten van het verhaal even pijnlijk kunnen zijn en dat het goed is dit soort dingen te verwerken.

Rick is een potige man en ik voelde me meteen aangetrokken tot zijn zorgzame, goedmoedige aard. Hij stond op een dag vrolijk maar wat onzeker voor mijn deur. Toen we gingen zitten voor zijn een uur durende reading, vertelde hij me dat zijn moeder pas was overleden. Hij vond het moeilijk met zijn verdriet om te gaan. Hij was vrachtwagenchauffeur en op het moment van haar overlijden zat hij op de snelweg in Nebraska. Ik zei: ‘Je moeder zorgt ervoor dat mijn hoofd zowel vanbinnen als vanbuiten pijn doet. Kun je daar wat mee? Misschien heeft ze bijvoorbeeld een aneurysma gehad en heeft ze toen ze viel haar hoofd gestoten of zoiets?’

‘Ja, ze kreeg een hartaanval in de badkamer en is met haar hoofd tegen de wasbak gevallen,’ antwoordde hij.

‘Ze wil niet dat haar man de schuld krijgt; ze staat erop dat het niet zijn schuld is.’ Rick vertelde me dat een paar familieleden zijn vader de schuld gaven.

‘Ik zie de hele tijd een roulettetafel.’ (Ik hoopte dat hij dit niet verkeerd zou opvatten. Soms komt er in een reading iets naar voren wat schokkend kan zijn voor een cliënt — een affaire of een gokverslaving — en vooral als het om iemands moeder gaat, kan dat schokkend zijn.) ‘Wilde ze naar Las Vegas of is ze daar kortgeleden nog geweest?’