Читаем Агасфэр (Вечны Жыд) полностью

Берлін, 12 студз. 1981 г.


У ноч з 31.ХІІ.1980 на 1.I.1981 прыкладна ў 0.00 гадзін дзяжурныя на ахоўнай вышцы на ўчастку пераходу граніцы на Фрыдрыхштрасэ унт. аф. Курт Блюмель і яфр. Роберт Рэкцэ назіралі трох незнаёмых асобаў, якія рухаліся з рога вуліц Ляйпцыгерштр. і Фрыдрыхштр. на вышыні прыкладна 10–15 метраў уздоўж Фрыдрыхштр. у напрамку пункта пераходу граніцы. За двума з гэтых асобаў цягнуўся агністы шлейф (унт. аф. Блюмель падазрае свайго роду соплавую выцяжку), трэці, сярэдні, нібыта не меў уласнай цягава-лётнай сілы і быў транспартаваны астатнімі двума, пынамс., быў імі трыманы. Паколькі ў гэты час усё неба было ў выбуховых феерверачных агнях, якія на Сільвестар значна ўскладняюць працу памежных органаў, унт. аф. Блюмель і яфр. Рэкцэ палічылі, што справа ідзе пра з'яўленне варожай канструкцыі значных памераў. Але неўзабаве яны зразумелі, што мае месца прарыў пагранічных умацаванняў праз пералёт названай канструкцыі з дапамогай новай тэхнікі. Яфр. Рэкцэ хацеў адкрыць агонь па аб'екце, але унт. аф. Блюмель стрымаў яго, таму што паводле прадпісання дазваляецца адкрываць агонь па лятаючых аб'ектах на мяжы ГДР толькі з вышэйстаячага дазволу.

Тым часам тры асобы наблізіліся да ахоўнай вышкі і ў лёце абышлі яе, пры гэтым двое з агністым шлейфам гучна і рэзка рагаталі, а ў сярэдняга ж быў моцна спалоханы і як бы скажоны болем твар, так што унт. аф. Блюмель і яфр. Рэкцэ страцілі дар мовы і пачалі моцна дрыжаць. Як толькі унт. аф. Блюмель прыйшоў да памяці, ён зрабіў данясенне л-ту Кнуту Ломаеру. К гэтаму часу ўцекачы з Рэспублікі паспелі ўжо пераляцець памежныя ўмацаванні і знаходзіліся на заходнеберлінскім баку пункта пераходу граніцы, адкуль яны з вялікай хуткасцю скошаным лётам узмылі ўгору, пакуль унт. аф. Блюмель і яфр. Рэкцэ не ўбачылі іх падобнымі да навагодняй ракеты.

Паказанні унт. аф. Блюмеля і яфр. Рэкцэ змаглі быць знятыя з некаторым спазненнем, паколькі л-нт Ломаер атрымаў паведамленне пра ўжыванне унт. аф. Блюмелем і яфр. Рэкцэ алкаголю на службе і гэтыя ў той час адбывалі пакаранне.

З сац. прывітаннем

Подп.: Кюнле, кптн.

Мін. унутр. спраў


Паколькі інцыдэнт у многіх адносінах пераўзыходзіць кампетэнцыю ІІ В (13), неабходна праінфармаваць прамежкавым паведамленнем Мін. аднос. знікнення З. Байфуса і меўшых месца ў сув. з гэтым суправаджальных абставінаў. Поўн. даклад паследуе пасля поўнага расследавання.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Айза
Айза

Опаленный солнцем негостеприимный остров Лансароте был домом для многих поколений отчаянных моряков из семьи Пердомо, пока на свет не появилась Айза, наделенная даром укрощать животных, призывать рыб, усмирять боль и утешать умерших. Ее таинственная сила стала для жителей острова благословением, а поразительная красота — проклятием.Спасая честь Айзы, ее брат убивает сына самого влиятельного человека на острове. Ослепленный горем отец жаждет крови, и семья Пердомо спасается бегством. Им предстоит пересечь океан и обрести новую родину в Венесуэле, в бескрайних степях-льянос.Однако Айзу по-прежнему преследует злой рок, из-за нее вновь гибнут люди, и семья вновь вынуждена бежать.«Айза» — очередная книга цикла «Океан», непредсказуемого и завораживающего, как сама морская стихия. История семьи Пердомо, рассказанная одним из самых популярных в мире испаноязычных авторов, уже покорила сердца миллионов. Теперь омытый штормами мир Альберто Васкеса-Фигероа открывается и для российского читателя.

Альберто Васкес-Фигероа

Проза / Современная русская и зарубежная проза / Современная проза
Я хочу быть тобой
Я хочу быть тобой

— Зайка! — я бросаюсь к ней, — что случилось? Племяшка рыдает во весь голос, отворачивается от меня, но я ловлю ее за плечи. Смотрю в зареванные несчастные глаза. — Что случилась, милая? Поговори со мной, пожалуйста. Она всхлипывает и, захлебываясь слезами, стонет: — Я потеряла ребенка. У меня шок. — Как…когда… Я не знала, что ты беременна. — Уже нет, — воет она, впиваясь пальцами в свой плоский живот, — уже нет. Бедная. — Что говорит отец ребенка? Кто он вообще? — Он… — Зайка качает головой и, закусив трясущиеся губы, смотрит мне за спину. Я оборачиваюсь и сердце спотыкается, дает сбой. На пороге стоит мой муж. И у него такое выражение лица, что сомнений нет. Виновен.   История Милы из книги «Я хочу твоего мужа».

Маргарита Дюжева

Современные любовные романы / Проза / Самиздат, сетевая литература / Современная проза / Романы