Читаем Дарц полностью

Ши бIе шо хьалха хIокху Кавказана тIехь шайн олалла xIотто гIерташ, къийсамаш болийра хIетахь дуьненахь нуьцкъалчу пачхьалкхаша – Англис, Францис, Хонкарас, Ирана, Россис. Цкъа-делахь, исбаьхьачу Iаламан, хьолечу маьIданийн мохк бара Кавказ, шолгIа-делахь, шина хIорда йуккъехь йолу иза малхбалехь олалла хIотто Iаламат доккхачу стратегически маьIне мохк бара. ХIокху лаьмнашкахь чIагIвелларг шина хIордан да хуьлура, цуьнан аьтто нислора кхузара дIа Малхбале кхоссавала, цигара мехкаш дIалеца, цигахь шен олалла хIотто. Кавказана гонаха церан дипломатийн, политикийн, разведкийн, шпионийн къийсамаш бIе шарахь сов бахбеллера, и къийсамаш цкъацкъа тIаме а боьрзура. Оцу къийсамийн хьеран шина тIулга йуккъехь хаддаза охьурш кхузара халкъаш дара.

И къийсам чекхбелира, Россигахь толам буьсуш. Цунна масех бахьана дара. Оцу къийсамехь исторически ши мостагI вара Россин – Иран а, Хонкара а. Кавказана тIехула мосазза а цаьршинца тIом хиллера Россин, уьш хIора а Иран, Хонкара оьшуш чекхбевлира. ХVIII бIешо кхаччалц дуьненарчу нуьцкъалчу пачхьалкхашца йагарйеш йолу и ши феодальни пачхьалкх, къанъелла, исторически массо а aгIop кхиарна тIаьхьайисинера, ткъа хIеттa капиталистически некъа йаьлла Росси массо aгIop чIагIлуш йара. Феодальни Хонкаран а, Иранан а ницкъ бацара тIамца цунна тIехь толам баккха.

Кавказе гIерта важа кхо пачхьалкх – Англи, Франци, Итали – шайн исторически кхиарца дуккха а лакхахь, хьалха йара Россил, амма генахь хиларо церан аьтто бохабора кхузахь чIагIбала.

Ткъа Россин массо а aгIop аьтто нисбеллера Кавказехь шен олалла хIотто. ХIетахь капитализман некъахь ондда хьалхара гIулчаш йохучу цуьнан оцу заманан лакхарчу техникаца, герзаца кечдина боккхачу барамехь эскар а, флот а йара. Иранца йа Хонкарца тIом хилча, Россин аьтто бара шен тIеман ницкъаш Каспин а, Iаьржачу а хIордашца церан мехкашка бига. Амма хIетахь Россин коьрта гIopтop кхин йара Закавказьехь – оьрсашца цхьаьна керста динехь долу цигара гуьржийн а, эрмалойн а ши халкъ. БIешерийн дохалла царна тIелетарш деш, церан йарташ, шахьарш йохош, талораш деш, адамаш йийсаре кхуьйлуш, и ши халкъ бIарздина хьийзадора туркоша а, персаша а. Цундела оьрсашна а, туркошна а, персашна а йукъахь тIом болабелча, и ши халкъ Россигахьа долура. Россина гIоьнна дIахIитто регулярни эскарш дацара гуьржийн а, эрмалойн а, амма оцу тIамехь уьш дуккха а шайн лаамехь оьрсийн эскарийн могIаршка хIуьттура, оьрсийн эскаршна коммуникацица а, материальни а гIo дора, разведкехь болх бора.

XVIII бIешеран шолгIачу эхехь оцу шина халкъо догдиллира шайн маршонах. Къаьсттана бохамечу хьолехь дара гуьржийн халкъ. Цхьана aгIop, хаддаза туркоша тIелетарш дора царна, гуьржийн мехкан цхьадолу дакъош дIа а лецнера. Вукху агIор, мехкаш а, олалла а къуьйсуш, даим дIа вовшашца девнаш деш, тIемаш беш, церан феодалаша кегийчу дакъошка декънера халкъ а, пачхьалкх а. Оцу хьелашкахь гуьржий, эрмалой шайн олаллин кIел берзо кхаа aгIор царна тIегIертара Иран, Хонкара, Росси. Шина халкъана хьалха ши некъ хIоьттира: йа шайн исторически мостагIийн – бусалба туркойн, персийн – олалли кIел дахар, йа шайца цхьаьна керста динехь йолчу оьрсийн пачхьалкхах дIакхетар. Вукху шина пачхьалкхан олаллел Росси мелла а гIоли хетта, цара и тIаьххьара некъ къастийра. ТIехула тIе, Россис, ша туркошца а, персашца а Закавказье, Босфор, Балканаш къуьйсуш дIа мел болабо тIом, цигара керста къаьмнаш бусалбачу туркойн Iазапах кIелхьардаха, маршадаха болийна, олура.

Исторически кхиарехь хIетахь феодальни заманан тIегIанехь болу азербайджанаш, шайн махка цхьакIеззиг оьрсийн эскар гIоьртича, йоцца, мелла дуьхьало а йина, Россин олалла тIе а лаьцна, къарбелла, севцира. Вуьшта а оцу къомах ах Иран пачхьалкхехь дара.

Закавказье дIалецира Россис, цигарчу халкъаша гepзаца дуьхьало ца йеш, машаречу некъашца, йа вуьшта аьлча, церан коьртехь болчу феодалех цхьаберш кхерош, кхиберш дешех, даржех оьцуш, шегахьа а бохуш.

Закавказье шена тIехоьттинера Россис, амма Къилбаседа Кавказан ламанхоша сацам боллуш дуьхьало йора оьрсийн империн олалла тIелаца. Империна тIехоьттинчу Закавказье боьдуш лаьттахула некъ бацара Россина.

Цо Закавказье хIоттийна ши ког дегIах хадийнера ламанхоша. Амма иттаннаш шерашкахь цара колонизаторшна тIамца йина дуьхьало чекхъелира ламанхой оьшуш.

Малхбузехьара ламанхойн цхьадолу халкъаш дерриг а, вуьш ах а махкахдаьхна, Хонкара а кхалхош, церан мехкаш тIе колонисташ а ховшош. ТIамо эзарнаш кIентий а байъина, дуккха а Хонкара а кхалхийна, шайн махкахь бисинарш тIулгийн лаьмнашка а боьхкина, гIopaсиз хилла барамехь кегий ламанан халкъаш, шайн маршонах дог а диллина, Россина дуьхьало а сацийна, къарделла, кIелсевцира.

Россин къилбехьара дозанаш Теркан аьтту йистошка кхаьчча, цуьнан тIеман ницкъашца дуьххьара тасадалар хилира нохчийн 1708-чу шарахь. ШолгIаниг – 1721-чу шарахь. Оцу шарахь июлехь а, августехь а шозза Нохчийчу поход йира оьрсийн эскарша.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Хромой Тимур
Хромой Тимур

Это история о Тамерлане, самом жестоком из полководцев, известных миру. Жажда власти горела в его сердце и укрепляла в решимости подчинять всех и вся своей воле, никто не мог рассчитывать на снисхождение. Великий воин, прозванный Хромым Тимуром, был могущественным политиком не только на полях сражений. В своей столице Самарканде он был ловким купцом и талантливым градостроителем. Внутри расшитых золотом шатров — мудрым отцом и дедом среди интриг многочисленных наследников. «Все пространство Мира должно принадлежать лишь одному царю» — так звучало правило его жизни и основной закон легендарной империи Тамерлана.Книга первая, «Хромой Тимур» написана в 1953–1954 гг.Какие-либо примечания в книжной версии отсутствуют, хотя имеется множество относительно малоизвестных названий и терминов. Однако данный труд не является ни научным, ни научно-популярным. Это художественное произведение и, поэтому, примечания могут отвлекать от образного восприятия материала.О произведении. Изданы первые три книги, входящие в труд под общим названием «Звезды над Самаркандом». Четвертая книга тетралогии («Белый конь») не была закончена вследствие смерти С. П. Бородина в 1974 г. О ней свидетельствуют черновики и четыре написанных главы, которые, видимо, так и не были опубликованы.

Сергей Петрович Бородин

Проза / Историческая проза