La injekti di liquida alumino yunigis la korpi e montris trompanta tenso. On apertis la kadavri, separis e preparis oli, ma la beleso dil homala korpo restis, anke kom peci. On astonis mem pri separita manuo od artiko, qui jacis sur la zinkzita tablo, qui esis ya nur parti di tota korpo. En la kelero odoris a formalino e fenolo. Omnaloke on povis sentar la granda misterio, pri la nekonocata destino di ica kadavro o pri la vivo e la morto, tale quale ica misterio existas en propra hemo od en stabala quartero.
La voco di ica misterio persekutis e trublis Yura dum la preparado. Ma existis ankore multa altra kozi en vivo, quin trublis Yura. Il trovis ica trubli tolerebla e restis kalma.
Yura esis bona pensero e skribis ecelante. Ja dum sua skol-tempo il volis skribar prozo, libro pri la vivo, en qua il povis enduktar, kam explozivo, omna propra experienci e pensi. Ma por tala libro il esis ankore tro yuna, pro to il skribis poemi. Il agis kam piktisto, qua volas krear uldie granda pikturo.
Il skribis per energio ed originaleso. Energio ed orginaleso esis por lu reprezentanti dil realeso, ma laste superflua.
69
Yura savis, ke il e sua onklo Nikolai posedis simila karaktero.
Vedenyapin vivis en Lausane. Il skribis ibe kelka libri e developis sua olda penso, ke la historio esus duesma universo, kreita dal homaro kom respondo al morto kun la helpo da tempo e memoro. La centra punto en ica libri esis nova formo di kristanismo e samtempe anke nova ideo pri la arto.
Yura admiris ica pensala mondo, ma plu ankore Misha Gordon. E sub ica influo il audis nun kursi pri teologio e spekulis pri la transiro en la klerikala Akademio. La influo dal onklo kauzis por Yura libereso, dum Misha esis kam kaptito. Yura komprenis, ke lua deveno ludis grava rolo. Pro takto e prudenteso, Yura ne probis deturnar Misha de ica stranjera ideo. Ma ofte il sentis la deziro, ke Misha esus empirikero, qua stacis en streta kontakto kun la vivo.
3
Ulvespere, dum novembro, Yura departis la universitato tre tarde. Il esis tre fatigita e ja dum la tota dio sen nutrivo. On raportis a Yura, ke granda ecito eventis pro Ana Ivanovna, qua sufris sub spasmi. Plura mediki aparis e rekomendis venigar sacerdoto, ma lore li lasis falar ica penso. Ma nun el sentis plu bona ed esis en klara koncio. El postulis vidar Yura, tam balde il venus. Yura obediis ed iris, quik pos la arivo, aden la dorm- chambro.
La chambro portis ankore la signi dil kaoso. Flegistino ordinis per nelauta movi ulo sur la nokto-tablo. Omnaloke jacis cirkume boktuki e humida manu-tuki, qui servabis kom kataplasmi.
70
La aquo en la sitelo esis sangoza. En aquo trovesis la spliti di disruptita fiali e humida vato-buleti. La muliero esis sudorifanta e humidigis per la lango la labii. El aspektis tre magra.
Ka to esas forsan falsa diagnozo, pensis Yura? El semblas prefere ftiziika e nun venis la krizo. Il salutis Ana Ivanovna, facis kelka optimista remarki e forsendis la flegistino ek la chambro.
Lore il prenis la manuo di Ana Ivanovna por palpar la pulso e queris kun la altra manuo la stetoskopo ek la posho. Ma el refuzis per la kapo. Yura komprenis, ke el volis ulo altra. El parolis nun per tota forteso: „Li volis de me konfeso... La morto esis super me... Forsan singla momento... Se on extraktas dento che tu, tu havos pavoro pro la dolori... Ma hike esas tote altra afero...Esas la tota vivo... Subite la vivo mankas. Pro quo? Nulu savas... Me havas timo." El tacis e ploris. Lore el durigis: „Tu havas talento... to ne esas ordinara afero... Tu posedas savo... Me pregas tu, kalmigez me."
„Quon me povas dicar?" Yura glitis nervoza sur la stulo, levis su, iris tra la chambro e sideskis itere. „Unesme, vu risanigos, tote certe, me garantias to. E cetere, morto, koncio, la kredo pri la rezurekto... Vu volas audar mea opiniono kom mediko, kad ne? Forsan ne jus hodie? Kad ne? Ka nun quik? Do, quale vu opinionas. Ma esas defacila afero, en unesma frapo" Il improvizis kompleta kurso ed astonis pri su ipsa. „La rezurekto. En la simpla formo por la febla homi - me ne knocas ol. Me komprenis la vorti da Kristo pri la vivanta homi e pri la mortinti sempre altre. En quala loko povus lojar omna ica homi?
71
En tota universo ne esus placo, e Deo, lo bonajo e la senco desaparus ek la mondo. La tota turbo ne trovus spaco por respirar en la presado.
Ma la eterna, samrestanta vivo plenigas la universo dum singla horo per diversa nova interligi e transformadi. Vu questionas timeme pri la rezurekto pos la morto, ma vu travivis ja la rezurekto, kande vu vidis la lumo dil mondo. Vu nur ne savis lo.