Doktoro Jivago (Libro 1)

„Sensencajo! Esas ja bona. Cetere, Yegorovna raportis a me, ke vi forsan ne volas venar al kristnasko-festo. Pri tala pensi me volas audar nulo! Quon tu kredas, ka tale agas mediko? Do, vi venos! Esas rezolvo, fino! Ma nun itere Vakch! Ica Vakch esis forjisto, e dum interbatado il perdis sua intestini e formacis nova ek lado. Ne ridez, Yura, certe, esas nula reala evento, ma la homi raportis en ica maniero."

Ana Ivanovna tusis itere. Esis forta atako, ed el ne povis respirar. Yura e Tonya hastis al lito. Ankore tusante Ana Ivanovna sizis lia manui e presis oli. Tandem el dicis: „Se me mortas, lore ne separez vi. Vi esas determinita, unu por la altru. Spozigez! Nun me fiancis vi!" Ana Ivanovna ploris.

5

En printempo 1906, Lara stacis ante la promoco en la lasta klaso di gimnazio, la relato inter Komarovski e Lara, olqua duris ja sis monati, divenis netolerebla. Il explotis elua depreso tre apta, e se il vidis konvenanta okaziono, il memorigis el, neremarkeble, pri elua deshonoro. Tale el falis en konfuzo, quan voluptemo serchas che yuna muliero. Ica konfuzo da Lara pluprofundigis ankore la sexuala kapteso, e sempre kande la desebrigeso venis, Lara hororis. La kontredici dum la noktala foleso esis kam nigra magio.

75

Omno esis inversa e kontre la logiko, akra doloro aparis en histeriala rido, kombato e refuzo signifikis pronteso, e kisi e gratitudo kovris la manuo dil tormentero. La tota afero semblis sen fino. Ma dum la printempo, dum la lasta hori en skol-yaro, el pensis, ke la molestesi dum la somero kreskus, pro ke en ica tempo ne eventis lecioni. Lara povis evitar en ica sezono renkontro kun Komarovski. Nun el facis decido, qua chanjus elua vivo por longa tempo.

Esis varmega matino, e sturmo prepareskis. La leciono eventis che apertita fenestro. En la foreso zumis la urbo. Esis kam la monotona kanto en abeluyo. On audis la voki da ludanta infanti. La odoro dil tero e la yuna herbi kauzis kap-dolori kam Vodka e grilita socisi dum la festo-tempo.

La histori-instruktisto parolis pri la kampanio da Napoleon en Egiptia. Kande il parolis pri la embarko en Frejus, la cielo divenis nigra e fulmino e tondro fendis krakante la cielo. Tra la fenestro venis klara odoro, sablo e polvo. Du puerini, qui volis prizentar su, kuris en la koridoro por vokar la menajestro, ma kande eli apertis la pordo, la vento disdonis la absorbo-paperi sur la benki en la tota chambro. On klozis la fenestri.

Sordida pluvo, mixita kun polvo, krakis sur la tero. Lara prenis papero ek elua kayero e skribis por elua amikino Nadya Kologrivova: „Nadya, me devas aranjar mea vivo sen la helpo da mea matro. Ka tu povas facar, ke me obtenos profitebla suplementa lecioni? Tua familio konocas ya multa richa personi"

Nadya respondis same skribe: „On serchas edukerino por Lipa. Vizitez ni. Esus famoza! Tu ya savas, ke mea gepatri amas tu."

76

Plu kam tri yari Lara vivis che la Kologrivov-familio kam dop muri. Nulu serchis el, e mem elua matro ed elua fratulo, a qui el havis nula relato, lasis audar nulo. Lavrenti Kologrivov esis moderna entraprezisto, inteligenta e talentoza. Il odiis la olda sistemo per la duopla odio da viro, qua povis komprar la tota fisko, e per la odio da parveninto ek la simpla populo. Il celis che su nelegala advokati, qui defensis politikala adversi, ya il suportis mem, quale on dicis jokante, la revoluciono, stimulis striki en la propra fabrikeyo, quankam to signifikus la propra falo kom kapitaliero. Il esis bona pafero e pasionoza chasisto, qua voyajis al Losiny-insuli por instruktar nelegala kombateri sur la paf-agro.

Il esis grandioza homo. Lua spozino, Serafima, esis digna kamaradino. Lara sentis por amba personi granda estimo. E Lara posedis la amo da omni en domo, quale se el esus parento.

En quaresma yaro de elua sensorga vivo aparis elua fratulo Rodion kun solicito.

Per fatua aluri e per naz-parolanta, nenaturala voco il dicis, ke la kadeti en sua klaso kolektabis pekunio pro donaco por la direktisto. On donis a lu ica pekunio, por ke il povis komprar donaco. Ma ante tri dii il perdabis ica pekunio an ludo-tablo til la lasta kopeko. Pos ica vorti, il lasis falar sua laxa figuro en stulego e plorachis. Kande Lara audis to, el frostetis. Rodion durigis: „Hiere me esis che Komarovski. Il ne volis parolar kun me pri ica temo, quankam tu havus sempre ankore povo pri lu. Lara, un vorto da tu suficas! Tu ne permisos, ke me devas kompensar ica shamo per mea sango."

77

„Ka kompensar per sango?" repetis Lara. El iris en la chambro hike ed ibe ed indignis. „Me ne esas kadeto, do sen honoro. Yes, kun me on povas facar, quon on volas! Ka tu en tote komprenas, quon Komarovski ofras? Yaro pos yaro me erektis cirkum me sekura muro, e nun tu venas, ploras kelke, ed omno, quon me kreis, disfalos, yes, devas krular. Irez ad la diablo! Pro me paf-mortigez tu! Ne esas mea afero! Quala sumon tu bezonas?" „Do 690 rubel, omno kalkulite, 700 rubel", respondis Rodion pos poka momento.