Фаўст

Я б не сказаў, што ўжо дарос!

Альтмаер

Дык заспявайце нам!

Мефістофель

               З ахвотай, з усім сэрцам.

Зібель

Але каб новую, каб з перцам!

Мефістофель

Мы тут з Гішпаніі. Яна —Чароўны край гітары і віна.

(Спявае.)

Жыў раз кароль на свеце,Была блыха ў яго.

Фрош

Бач ты! Блыха! У кожнага свая!Блыху ахвотна прытуліў бы я!

Мефістофель(спявае)

Жыў раз кароль на свеце,Была блыха ў яго.Любіў яе і песціўБольш, як сынка свайго.Краўцоў сазваў. СпяшыліЗ усіх канцоў краўцы —

Памералі, пашыліКаптанік і штанцы.

Брандэр

Краўцам хай скажуць, напрамілы бог,Каб абмяралі з галавы да ног,Бо то ж за штонікі за тыяПасля адказваць будзе шыя.

Мефістофель

Убраў яе ў каралі —Зіхціць, як той брыльянт.Манарх любімай краліПавесіў крыж на бант.Блыха міністрам стала —На ўсё глядзіць згары,Сваіх сясцёр ці малаПрыстроіла ў двары.Няма ў палацы спасуАд фаварытак-блох;Але паводле ўказуНіхто іх біць не мог.Скрабуцца не ў самохаць —Ад свербу пухнуць аж!А мы іх пад пазногаць —Прыціснем і — шабаш!

Хор (натхнёна)

А мы іх пад пазногаць —Прыціснем і — шабаш!

Фрош

Ай брава! Брава! Гэтак спець!

Зібель

Блысе — блышыная і смерць!

Брандэр

Пара іх вынішчыць даўно!

Альтмаер

Няхай жывуць свабода і віно!

Мефістофель

Ушанаваць свабоду мы віном павінны,Але, на жаль, нясмачныя ў вас віны.

Зібель

Які разборлівы! Яму не ўсё адно!

Мефістофель

Каб гаспадар не крыўдаваў, баюся,—А то б шаноўных грамадзян тым часамПачаставалі б мы сваім запасам.

Зібель

Давай! Гаспадаром я сам займуся.

Фрош

Налі, цікава, як на смак.Я, брат, цаніць — ого! мастак!І вырак мой тады грунтоўны,Калі жывот, бы кухаль, поўны.

Альтмаер(ціха)

Няйначай з Рэйна гэтыя дзядзькі.

Мефістофель

Падайце свердзел мне.

Брандэр

           Пра свердзел нам вярзе,—А бочкі дзе твае, а бурдзюкі?

Альтмаер

Усё карчмар, што трэба, прынясе.

Мефістофель(бярэ свердзел; да Фроша)

Чым вас пачаставаць, якой вам маркі?

Фрош

На выбар? Я не разумею вас.

Мефістофель

Прыму ўсялякі ваш заказ.

Альтмаер(Фрошу)

Ага! Ужо аблізвацца пачаў без чаркі.

Фрош

Налі рэйнвейну мне! Бо як на Фроша —Яму айчыннае — раскоша!

Мефістофель(свідруе дзірку ў стале перад Фрошам)

Дастаньце воску і заткніце дзірку!

Альтмаер

Тут нейкі фокус. Як у цырку!

Мефістофель(Брандэру)

А вам?

Брандэр

А мне з-пад каранцаШампанскага, іскрыстага вінца.

Мефістофель свідруе; Фрош тым часам зрабіў з воску корак і заткнуў дзірку ў стале перад сабою.

Чужынца ў нас не вельмі просяць,Чужынец з нас вяроўкі ўе.Французаў добры немец не выносіць,А іх віно ў тры горлы п’е.

Зібель (да Мефістофеля, які набліжаецца да яго)

А я, папраўдзе, не аматар квасу,Салодкага прыгублю, так і быць.

Мефістофель (свідруе)

Такайскага?