Греческий шутя. 100 анекдотов для начального чтения

– «Όχι,» απαντάει ο περιπτεράς (нет, отвечает продавец). «Καλά,» λέει ο Πόντιος και φεύγει (ладно, говорит понтиец и уходит). Πάει σε ένα άλλο και ξαναρωτάει (идет в другой и снова спрашивает; ρωτάω; ξανα– – /прист./ снова, опять):

– «Αγγλικά ξέρεις;»

– «Όχι,» λέει και αυτός ο περιπτεράς (нет, говорит и тот продавец). «Καλά,» λέει ο Πόντιος και φεύγει. Τελοσπάντων, αφού είχε γυρίσει πολλά περιπτερά (наконец, после того, как он обошел много киосков; γυρίζω – кружиться, вращаться; прогуливаться), πάει και σε ένα τελευταίο περίπτερο (идет в последний киоск; πηγαίνω). Το ίδιο πάλι (то же самое снова).

– «Αγγλικά ξέρεις;» ρωτάει ο Πόντιος τον περιπτερά.

– «Ναι,» λέει ο περιπτεράς (да, отвечает продавец)! Και λέει ο Πόντιος (тогда понтиец говорит).

– «Ε φέρε μου τότε ένα Marlboro (э, подай: «принеси» мне тогда Marlboro; φέρνω)!»

Ο Πόντιος πάει σε ένα περίπτερο. Ρωτάει τον περιπτερά:

– «Αγγλικά ξέρεις;»

– «Όχι,» απαντάει ο περιπτεράς. Καλά λέει ο Πόντιος και φεύγει. Πάει σε ένα άλλο και ξαναρωτάει:

– «Αγγλικά ξέρεις;»

– «Όχι,» λέει και αυτός ο περιπτεράς. Καλά λέει ο Πόντιος και φεύγει. Τελοσπάντων, αφού είχε γυρίσει πολλά περιπτερά, πάει και σε ένα τελευταίο περίπτερο. Το ίδιο πάλι.

– «Αγγλικά ξέρεις;» ρωτάει ο Πόντιος τον περιπτερά.

– «Ναι λέει ο περιπτεράς!» Και λέει ο Πόντιος.

– «Ε φέρε μου τότε ένα Marlboro!»

* * *

Η δασκάλα στο μαθητή (учительница – ученику; ο μαθητής):

– Γιατί δεν προσπαθείς να φτιάξεις λίγο τα γράμματά σου (почему ты не стараешься исправить свой почерк: «свои буквы»?; φτιάχνω – делать, изготовлять; поправлять, приводить в порядок; το γράμμα);

– Γιατί άμα μεγαλώσω θέλω να γίνω γιατρός (потому что, когда вырасту, хочу стать врачом; άμα – как только; когда; μεγαλώνω – выращивать, воспитывать; расти, вырастать; μεγάλος – большой; взрослый; γίνομαι)!

Η δασκάλα στο μαθητή:

– Γιατί δεν προσπαθείς να φτιάξεις λίγο τα γράμματά σου;

– Γιατί άμα μεγαλώσω θέλω να γίνω γιατρός!

* * *

Ξέρεις να μας πεις δύο αντωνυμίες (назови нам: «знаешь, чтобы нам сказать» два местоимения?; ξέρω; λέω – сказать)

Ποιος; εγώ (кто? я?);

Μπράβο παιδί μου (молодец: «браво, ребенок мой»).

Ξέρεις να μας πεις δύο αντωνυμίες;

Ποιος; εγώ;

Μπράβο παιδί μου.

* * *

Ο δάσκαλος ρωτά στην τάξη (учитель спрашивает в классе; ρωτάω):

– Αν έχω 20 μήλα στα χέρια μου

(если у меня будет: «если имею» 20 яблок в руках), και πάρω άλλα 30 τι θα έχω (и возьму еще 30, что будет у меня; παίρνω);

– Πολύ μεγάλα χέρια, κύριε (очень большие руки; ο κύριος – господин)!

Ο δάσκαλος ρωτά στην τάξη:

– Αν έχω 20 μήλα στα χέρια μου, και πάρω άλλα 30 τι θα έχω;

– Πολύ μεγάλα χέρια, κύριε!

* * *

Ρωτάει ο μικρός τον δάσκαλο (спрашивает ребенок учителя):

– Κύριε, αφού η γη περιστρέφεται, όπως λέτε (раз земля вращается, как вы говорите), γιατί δεν πέφτουνε ανάποδα οι άνθρωποι, όταν η γη είναι γυρισμένη ανάποδα (почему не падают верх ногами люди, когда земля повернута верх ногами; το πόδι – нога; ανάποδα – верх ногами);