Читаем История рыцарей-тамплиеров, церкви Темпла и Темпла полностью

Dissertation sur les Assassins, Acadйmie des Inscriptions, tom. XVII, p. 127, 170. De Guignes. Hist. des Huns. – Will. Tyr., lib. XX, cap. 31.

109

Jac. de Vitr., lib. III, p. 1142. Will. Tyr., lib. XX, cap. 32.

110

Adjecit etiam et alia a spiritu superbioe , quo ipse plurimum abundabat, dictata, quae praesenti narrationi no multum necessarium est interserere. – Will. Tyr., lib. XX, cap. 32.

111

Will. Tyr., lib. XXI, cap. 20, 22, 23. Abulpharag, Chron. Syr., p. 379.

112

Capti sunt ibi de nostris, Otto de Sancto Amando militiae Templi Magister, homo nequaquam superbus et arrogans, spiritum furoris habens in naribus, nec Deum timens, nec ad homines habens reverentiam. – Will. Tyr., lib. XXI, cap. 29. Abulpharag, Chron. Syr., p. 380, 381.

113

Abulpharag, Chron. Syr.; Menologium Cisterciente, p. 194.; Bernardus Thesaurarius de acq. Terr. Sanc., cap. 139.

114

Dicens non esse consuetudinis militum Templi ut aliqua redemptio daretur pro eis praeter cingulum et cultellum. Chron. Trivet apud Hall, vol. I, p. 77.

115

Eodem anno quo captus est in vinculis et squalore carceris, nulli lugendus, dicitur obiisse. – Will. Tyr., lib. XXI., cap. 29. Ibid., lib. XXII, cap. 7. Gallia christiana nova, tom. I, col. 258; ibid., p. 172, instrumentorum.

116

Abulfeda, ad ann. 1182, 3. Will. Tyr., lib. XXII, cap. 16–20.

117

Unde propter causas praedictas generali providentia statutum est, ut Jerosolymitanus Patriarcha, petendi contra immanissimum hostem Saladinum auxilii gratia, ad christianos principos in Europam mitteretur; sed maxime ad illustrem Anglorum regem, cujus efficacior et promptia opera sperabatur. – Hemingford, cap. 33; Radulph de Diceto, inter; Hist. Angl. X script., p. 622.

118

Concil. Magn. Brit., tom. IV, p. 788, 789.

119

Arnauld of Troy; Radulph de Diceto, p. 625.

120

Eodem anno (1185) Baldewinus rex Jerusalem, et Templares et Hospitalares, miserunt ad regem Angliae Heraclium, sanctae civitatis Jerusalem Patriarcha, et summos Hospitalis et Templi Magistros una cum vexillo regio, et clavibus sepulchri Domini, et turris David, et civitatis Jerusalem; postulantes ab eo celerem succursum… qui statim ad pedes regis provoluti cum fletu magno et singultu, verba salutationis ex parte regis et principum et universae plebis terrae Jerosolymitanae proferebant… tradiderunt ei vexillum regium, etc., etc. (В этот год [1185] король Иерусалима Болдуин, тамплиеры и госпитальеры направили к английскому королю Ираклия, патриарха святейшего города Иерусалима и великих магистров госпитальеров и тамплиеров с королевским знаменем, ключами от Гроба Господня, башни Давида и города Иерусалима; стремясь таким образом получить помощь без промедления… они тотчас, пав к ногам короля со слезами и стенаниями, произнесли слова приветствия от лица короля, знати и всех жителей Иерусалимского королевства… было вручено королевское знамя…) – Hoveden, ad ann. 1185; Radulph de Diceto, p. 626.

121

Matt. Westm. ad ann. 1185; Guill. Neubr., tom. I, lib. III, cap. 12, 13; Chron. Dunst.

122

Speed. Hist. Britain, p. 506, A.D. 1185.

123

Li fiere, li Mestre du Temple

Qu’estoient rempli et ample

D’or et d’argent et de richesse,

Et qui menoient tel noblesse,

Ou sont-il? Que sont devenu?

Que tant ont de plait maintenu,

Que nul a elz ne s’ozoit prendre

Tozjors achetoient sans vendre

Nul riche a elz n’estoit de prise;

Tant va pot a eue qu’il brise.

124

Stowe’s Survey; Tanner, Notit. Monast.; Dugd. Orig. Jurid.

125

Herbert, Antiq. Inns of Court.

126

«Да и часть этого тоже, – пишет сэр Уильям Дагдейл, в своих „origines juridiciales“, как следует из первой дарственной сэру Уильяму Педжету, рыцарю». Pat. II, Edward VI, p. 2.

127

Мы читаем во многих старых грамотах и документах, «Datum apud vetus Templum Londoniae» (Писано в старом Темпле Лондона.) См., напр., Nichol’s Leicestershire, vol. III, p. 959; см. также у Матфея Парижского и Говдена рассказано о визите короля к Гуго, епископу Линкольнскому, который лежал в лихорадке в Старом Темпле и умер там 16 ноября 1200 г.

128

Anno ab incarnatione Domini MCLXXXV facta est ista inquisitio de tarrarum donatoribus, et earum possessoribus, ecclesiarum scil. et molendinorum, et terrarum assisarum, et in dominico habitarum, et de redditibus assisis per Angliam, per fratrem Galfridum filium Stephani, quando ipse suscepit balliam de Anglia, qui summo studio praedicta inquirendo curam sollicitam exhibuit, ut majoris notitiae posteris expressionem generaret, et pervicacibus omnimodam nocendi rescinderet facultatem. Ex. cod. MS. в Scacc. penes Remor. Regis, fol. Ia; Dugd. Monast. Angl., vol. VI, part II, p. 820.

129

Quorum res adeo crevit in immensum, ut hodie, trecentos in conventu habeant equites, albis chlamydibus indutos: exceptis fratribus, quorum pene infinitus est numerus. Possessiones autem, tam ultra quam citra mare, adeo dicuntur immensas habere, ut jam non sit in orbe christiano provincia quae praedictis fratribus suorum portionem non contulerit, et regiis opulentiis pares hodie dicuntur habere copias. – Will. Tyr., lib. XII, cap. 7.

130

Перейти на страницу:
Нет соединения с сервером, попробуйте зайти чуть позже