Redempc(i)o(n)e(m) misit d(omi)n(u)s p(o)p(u)lo suo, ma(n)davit in et(er)nu(m) testame(n)tum suu(m). S(an)c(tu)m (et) terribile nomen eius, iniciu(m) sapi(enci)e timor d(omi)nj. Intellect(us) bonus o(mn)ib(us) facie(n)tib(us) eu(m), laudacio eius manet in seculu(m) s(e)c(u)li. Gloria.
An(tiphona). Om(n)is sapi(enci)a a d(omi)no deo est, (et) cu(m) illo fuit semp(er), (et) e(st) an(te) evu(m).
Ymp(nus).
J
hesus, sole serenior(et) balsamo suavior,
om(n)j dulcore dulcior,
p(re)cu(n)ctis (sic!) amabilior.
T
u me(n)tis delectatio,amoris co(n)su(mm)acio,
tu mea gl(ori)acio,
Ih(es)us, mu(n)di sanacio.
J
h(es)us, auctor cleme(n)cie,toti(us) [96r] spes leticie,
dulcoris fons (et) gr(aci)e,
vere cordis delicie.
E
terna.Cap(itulum). Hanc amavi. Ut supra.
In Evan(geli)o. An(tiphona). O oriens splendor lucis eterne (et) sol iusticie, veni (et) illu(m)i(n)a sedentes in tenebris (et) umbra mortis.
Or(ati)o. Deus, qui per coeternum. Ut s(upra).
Ad comp(letorium) ps(almus). Illumi(n)a oculos meos, ne umq(uam) (sic!) obdor(miam)…
Dicatur usq(ue) ad finem.
An(tiphona). Ego in altissimis habito, (et) thronus meus in colu(m)pna nubis.
Ympn(us).
I
h(es)us in pace imperat,qui om(n)e(m) sensum sup(er)at,
hanc mea mens desiderat
(et) illa frui p(ro)perat.
T
e celi chorus p(re)dicat(et) tuas laudes replicat,
Ih(es)us orbem letifi cat
(et) nos deo pacifi cat.
J
h(es)us ad p(at)re(m) rediit,celeste r(e)gnu(m) subiit,
cor meu(m) a me tra(n)siit,
post eu(m) simul abiit.
E
terna sa(piencia).Cap(itulum). Sobrietate(m) sapi(enci)a docet (et) iusticia(m) (et) virtute(m), q(ui)b(us) [96v
] utulius nichil est in vita ho(min)ib(us). Deo. R(esponsum). In pace inidip(su)m (sic!). Dormia(m) (et) requiescam. V(ersiculum). Si dedero sompnu(m) oculis meis (et) palpebris meis dormitac(i)o(n)e(m). Dor(miam).V(ersiculum). In pace f(a)c(t)us e(st) locus eius. Et h(ab)itacio ei(us) in Syon.
In Evan(geli)o. An(tiphona). O rex glorie inter s(an)c(t)os tuos, qui s(em)p(er) es laudabilis (et) t(ame)n ineffabilis, tu in nobis es, d(omi)ne, (et) nome(n) s(an)c(tu)m tuu(m) i(n)vocatu(m) e(st) sup(er) nos: ne de(re)linquas nos, d(omi)ne deus n(oste)r, ut in die Iudicii nos collocare dign(er)is inter s(an)c(t)os (et) el(e)c(t)os tuos, rex benedicte.
Or(ati)o. Fragilitatem n(ost)ram, q(uesumu)s d(omi)ne, p(ro)picius respice (et) sapore(m) nobis eterne sapi(enci)e benignus infunde, ut ei(us) dulcedi(n)e melliflua p(re)gustata o(mn)ia t(er)rena valeam(us) despicere (et) tibi, su(m)mo bono, arde(n)ti desiderio iugiter adherere. Per.
Eterna sapi(enci)a b(e)n(e)dicat (et) custodiat corda (et) corp(or)a n(ost)ra. Am(en).
Ms. a IV 6 der Stiftsbibliothek, St. Peter Stift, Salzburg
Маленький изящный молитвенник в кожаном переплете, выполненном в позднеготическом стиле и украшенном бронзовыми розетками. Пергамент. Крупный шрифт, ясный почерк. Баварско-австрийский диалект. Манускрипт создан в 1406 г. Юргеном Плохартом: на листах 96v
и 100v назван переписчик и указана дата: 1 сентября 1406 г. Переплет выполнен около 1500 г. Молитвенник принадлежал семье горожанки Зальцбурга Урсуле Штрассерин. На листе 89r есть соответствующая запись (сохранилась не полностью): «[78r
] Ein gute manung von unsers herren leyden:(без нумерации отдельных созерцаний; там, где начало фразы в манускрипте выделено красным, т. е. в случае «красной строки», здесь начало новой строфы)