Rubaji

Nie sumuj, što zadumany sviet nietryvała,Viesialisia, tvoj mih pratrymajecca mała.Kab z naturaj rašučaj byŭ los, dyk tadyNaradzicca b nikoli tabie nie prypała.

* * *

Haspodź! Vielikadušny, značyć — miłaserny,Čamu ž z sadoŭ Irema vyhnany niavierny?Pakornamu daruješ mnie — nie miłasernasć heta,Mnie, buntaru, — ty ŭ miłasernasci prazmierny.

* * *

Chto z kryvadušnasciu idzie ŭ žyccia haspodu,Pamiž dušoj i ciełam stavić pieraškodu,A ja na hałavu pastaŭlu zban z vinom,Choć hałavu mnie adsiakuć, jak pieŭniu, z chodu.

* * *

Nie byŭ cviarozy, bo nie zdradžvaju abrannicy,

I Noč praroctva niecviarozaja u pjanicy.Zban na hrudziach i čary na hubach,Ruka na šyi harłača da ranicy.

* * *

Jak sam nie pješ vina, dyk inšych nie vini,Pazbaŭsia lepš ad chitrasci i ad chłusni.Choć hanaryšsia tym, što čystaha vina nie pješ ty,Sto inšych spraŭ tvajich nie lepšyja ani.

* * *

Łachmonniem zatorknuli horła zbankoŭ,Truščoby amyli ziamloju viakoŭ,A moža, my ŭ pyle šynka adšukajemŽyccio, što zhubili ŭ razhule šynkoŭ.

* * *

Nie nadtačyć, nie ŭkaracić ni los, ni dni,Nie varta nyć pa drabiazie, pa mitusni.Bo spravy našyja i ŭłasnymi rukami

Pieralapić, jak vosk, ty navat i nie sni.

* * *

Dabro i zło, biada, sviatło i skon —Usio, što vyrak čałavieku kon,Na niebaschił nie zvalvaj, kaža rozum,Bo ŭ tysiaču razoŭ niaščasniej jon.

* * *

Zirni na nieba pierakulenaje znoŭ,Dzie hvałt spadaje na hałovy mudracoŭ,Zirni na družbu poŭnaj plaški z kubkam,Zlilisia huby, a miž imi ljecca kroŭ.

* * *

Zbiary, o serca, ŭsie svaje žadanni,Sad asałody chaj vartujuć zdani,

I ŭ sadzie na łaskavuju travuSadzisia ŭnočy, a ŭstavaj uranni.

* * *

U žycci być razvažlivym treba va ŭsim,I pra spravy Susvietu nie viedać zusim,I pakul u ciabie josć jazyk, vočy, vušy,Treba być i niamym, i slapym, i hłuchim.

* * *

Pić dy z hožaj bavić čas pryhožaLepš, čym kryvadušničać varoža,Jak u piekła pjanych upiakuć,Dyk skažy, chto raj ubačyć moža?

* * *

Ty ŭ pałonie duchmianaŭ nie budzieš kali?Što tabie pryhažosć i niahožasć dali?Jak ty navat Zamzam ci žyvaja krynica,Usio roŭna schavaješsia ŭ sercy ziamli.

* * *

Ciulpan štorannia achinajecca rasoj,Fi'jałka chilicca ŭ łahodzie łuhavoj.Klanusia, mnie butony tyja daspadoby,Što padbirajuć kryssie vopratki svajoj.

* * *

Starasć — dreva sa słabymi karaniami,Ščok majich hranaty pasinieli sami,Dzviery, dach, scien čatyroch padporyZaniapali — i čakaj, što ruchnuć dniami.

* * *

Dzień minuŭ — zabudź jaho namier,Dniu, jaki nie nadyšoŭ, nie vier,Nie hladzi ni ŭ prošłasć, ni ŭ nastupnasć,Nie marnuj žyccia, žyvi ciapier.

* * *