Таптыыбын… Шёпот сердца…

Бу дьикти турукка, соуччу тгээ, йдммт быыыга-майгыга куустаран турар эдэр срэхтэр эйэргиир эйгэлэрин эмискэ хоско ктн тспт Аанчык чааарбыт куолаа рэйдэ:

– Уой, бу тугуй? Уон биэс мнтэ ааста. Эчи, бу уол килэпээйин. Хайыыгыный ити? Бар, таыс!

– т санаалаах аанньал Аанчык, туох да буолбата. Сибэкки хагдарыйбата, халлаан хараарбата. Мин сыалбын-сорукпун ситистим, тылбын тутуабын. Билигин мин эиги кмс уйаытыттан, кнд хоскутуттан тахсыам. Миэхэ кмлспккэр бара махтал, – диэн баран, Миичик ср имигэстик кыыс иннигэр бокулуон оуста.

Аанчык бу дьикти уолтан соуйан, мэктиэтигэр, сирэйин ханньаччы туттан мырдынатта. Онуоха эбии кинини ийэтиттэн тэйитиллибит ээ оотугар майгыннатта. Ону бэлиэтии крн, Маришкалаах Миичик клэн тоо бардылар.

Мантан ыла Маришкалаах Миичик ураты, уустук сыыаннара сааламмыта.

* * *

1998 сыл. Эмиэ ктлээх сандал саас Сэргэлээххэ эргиллибитэ. Кн уаан, халлаан лаппа сылыйан, таырдьа клэйдиэххэ, таптал долгунугар уйдарыахха бэрт да бэрт.

Маннык т кннэргэ Маришкалаах Миичик икки ардыларыгар, хара куоска кыбыллыбытыныы, Аанчык убайа Чаыл уол чаылыйан киирбитэ. Кини былырыын рэин бтэрэн, куоракка лэлии сатаан баран, тыаа тардыан дойдутугар Чурапчылаары сылдьара.

Маришка бастаан Чаылы бтэйдии сблр этэ, кэнникинэн кинини крбтнэ суохтуур, биир кэм йттэн тааарбат буола сылдьыбыта. Онтукатын, бэл, баар-суох дьгэтиттэн Аанчыктан кистиирэ.

Бгн Миичиктээх Маришка аатырбыт «Титаник» киинээ барыахтаахтар. Дьон дааны бу киинэ тула кэпсэтии б. Сураа, киинэ бттэр эрэ, крччлэр бары астынан ытыстарын таыналлар эбитэ . Оннук кстээх иэйиилээх киинэ диэн бээээ Миичик кэпсээбитэ.

Киээ, болдьоспут сэттэ чаастарын саана, Миичик Маришкалаах уопсайдарыгар кэллэ. Вахтёр уолу чгэйдик билэр буолан, бэрт тргэнник аарда. Кини бэрт холкутук, муннун анныгар киинэйэ-киинэйэ, Байбал Сэмэнэп тапталга анаммыт биллэр ырыатын ыллыы-ыллыы, Маришка хоугар кэллэ. Арай ааны тосуйан киириэх курдук гынан эрдэинэ, Маришка намыын куолаа:

– Бу Кыайыы кнгэр. Аанчыгы кр эрэ, хайдах туттубутун, – дии-дии клэн кычыгыратта.

– Оттон бу кимий? – суон, с куолас сыыйан ыйытта.

Бу тгээ Миичик хоско киириэх курдук дугдунаан иэн туттунна. Маришка с куоласка туох диэн хардарарын истээри, мэктиэтигэр тыынарын кыатана турда.

– Ээ, бу Мичил Харахутов. Кннр табаарыс, – Маришка ураты намыыннык эппиэттээтэ.

«Кннр табаарыс…» Эмискэ, кннээх халлааа эти эппитинии, бу тыллартан Миичик тыына хаайтарда, уопсай дьиэ кыараас крдрэ сс синньииргэ дылы гынна. Миичик, кмэйин туох эрэ бл анньан кэбиспиттии, тугу да гыныан билбэккэ биир сиргэ тэпсэнии турда. Ол да буоллар «сыыа ииттим ини» диэн бччм эрэллээх ааны сэрэнэн тосуйда. Аан нттэн эппиэт кэлэрин кппэккэ, ыараабыт атахтарын аат эрэ харата соон, хоско иирдьэ киирэн кэллэ.

Арай крбтэ, Маришката биир уоллуун Аанчык оронугар олорон, хаартыска крллр эбит. Миичик, кнлээн хараа ирим-дьирим да бардар, бу уол ким буоларын тута сэрэйдэ. Кини мсснн Аанчык фотоальбомугар гстк крр. Арай крднэ, кыыстаах уол хайдах эрэ олус ыкса сыстыан олороллор эбит.

Миичик мэктиэтигэр уун бэйэтэ кыччаан, сытыы бэйэтэ сыппаабыт курдук буолла. Манныгы эрэ крм диэбэтэх буолан, саата суох кыбылла-кыбылла, кыыс аттыгар олоро биэрдэ. Маришка эмиэ ону сэрэйдэ бадахтаах, эмиэ буруйдаммыт киилии туттан, кинини тулалаабыт уолаттар икки ардыларыттан туран кэллэ уонна долгуйбут куолаынан:

– Миичик, билсэн кэбис, бу Аанчык убайа Чаыл. Чаыл Толбонов.

– Чаыл диэ… Ону мин хайыыбыный? – Мичил тыйыс соустук хардарааччы буолла.

– Эбэм биэрбит аата. Кии аата олоор улахан суолталаах диирэ, – уол, туох да буолбатаын курдук, холкутук эппиэттиир.

– Аанчык ханна баарый? – Миичик иккис ыйытыыта судургу уонна дьикти буолла.

– Эдьиийбит аахха барбыта, сотору кэлиэ, – Чаыл эмиэ туох да буолбатаын курдук хоруйдаата.

– Оччоуна эн манна тугу гына сылдьаын? – Миичик кнлээбит санаатыгар бу тыллар кини уоуттан р да р ллэн тстлэр.

Чаыл эмиэ холку. Арай Маришка ыксаабыт крнээх.

– Балтым аахха кэлбитим, Маринаа кэлбитим. Кннр кэпсэтэ, билсэ.

Ордук тиэх тылларыттан тэбиэирэн, Миичик абарда аай, биллэрдик ргэннэ. сс диэ, кини манна сс… кини Маришкатыгар соруйан, Аанчык суоар, билсэ кэллээ. Ханнык быраабынан, ким этиитинэн, туох клнэн…

– Эс, табыллыбат буоллаа! – диэтэ да Миичик охсуох курдук уолга ттйн кэллэ. Бу крс тугунан тмктэниэ эбитэ буолла? Араллааны соуччу Чаыл Толбонов быаарда. Эппиэт биэрэр санаата суоун крдрн эбэтэр кэлэйбитэ бэрдиттэн, бу киилиин аахсан да диэн диэбитэ эбитэ буолуо, биир хоруй тыла суох тбтн быа илгистэ-илгистэ, хос аанын сэгэтэн, тахсан баран хаалла.

– Куттас! Кус срэх! Кэлимэ манна! Маришка миэнэ, миэнэ эрэ. йдт! – Мичил уол кэнниттэн, араын рэйтэрбит ээлии, хаыытыы хаалла.

– Миичик, уоскуй. Хайдах буоллу? Бт эрэ! Аата срн, – кини кэннигэр уолуйбут, ыксаабыт сааны истэн, Миичик дьэ йднн. Эргиллэн, толору ойбон буола ууламмыт харахтаах Маришкатын крн аына санаата. Ол эрээри кыыс Чаылга киниэхэ кннр табаарыс диэн эппитин санаан, трт атахтаах олоппос дуома турарын тыастаахтык туора хаыйда. Кыыйбыта, абарбыта билигин да ааспатах.