У ватда эса мендан бахтли одам йў эди. амма орзуларим ушала бошлаган, олдинда мени омадли парвоз кутаётгандек эди.
Бу шиддатли парвоз тўиз йил давом этди. Шун-ча йил ар битта икир-чикирга эътибор берадиган, талабчан перфекционистнинг ўл остида жонимни бериб, байрам, дам олиш нималигини билмай ишладим. Ё аммасини ойил илиб ўясан, ёки умуман керагинг йў. Ўшанда бир нарсани сезганман – ўзимга душман орттиришга уста эканман. Бу «фазилатим»дан умр бўйи утулолмадим.
Бир йил ичида ФВВнинг ахборот тизимини яхшигина ўзлаштириб олдим. Мендан доим янги оялар айнаб чиар ва улар Парпиевга маъул келарди. Муими, мен бу ояларни рўёбга чиара олардим. Лекин кимдир ишимга аралашса чидолмасдим, вазир ўринбосарлари билан тенгма-тенг гаплашар эдим. Бир йилда ишини ойил илиб бажарадиган мутахассис деб исоблай бошладим ўзимни. изии, менинг еч ким билан ишим бўлмаса ам, атрофдагилар нимагадир нуул менинг ишимга аралашар эди. Бу худди ош пишириш учун ошпаз чаириб ўйиб, кейин унинг тепасида туриб, «гуручини кам сопсан, ёни кўп уйворибсан» дегандек гап. Индамай, ўзига ўйиб бер, олдин ошни дамласин, ўхшата олмаса, ана ундан кейин танид ил! Йў, мен бир иш илсам, амма бурнини суиши шарт! Бунга чидолмасдим, шунинг учун Комил Алламжоновни бетгачопар, ўжар деб билишарди. Бир амо ёки танти бўлсам ам майли экан, аммо мен ишимни ойиллатиб бажарардим! амма менинг «сурбетлигим» сабабини идира бошлади.
атто укуматдагилар ам ўйлашиб гаплашадиган, унча-мунчани яинига йўлатмайдиган, камгап, одамови Парпиев нима учун боласи тенги бу йигитчани етаклаб юрганини еч ким тушунмасди. Олдинига ФВВга ишга олди, кейин Божхона ўмитасига, ундан кейин Соли хизматига. Бу боланинг нимасига ишонади? ариндоши экани ани! арабсизки, бу бола генералнинг жияни экан, шунинг учун уни кўтар-кўтар иляпти, деган миш-мишлар таралди. Бу гапларга михдай далил ам топилди, Парпиев – андижонлик, отаси Марилондан. Менинг бобом ам асли фароналик. Демак, амаки-жиянмиз! Водийда амма бир-бирига ариндош, бегонаси йў.
Парпиев ФВВдан кетганидан кейин мен ам у ерда узо ишламадим. Лекин бу ташкилотнинг ахборот хизмати савиясини айнан мен янги босичга кўтардим, деб ўйлайман.
У пайтда одамлар ФВВ аида еч нима билмасди, умуман, утарувчилар борлигидан ам бехабар эди.
Бошарма бошлии полковник Эргаш Икромов тозаликка катта эътибор берарди. У бошармага кириб келганида овли чиннидай бўлиши, кабинетида исири тутатилиши шарт эди. Идора овлисига ар куни сув сепиб, супуриб ўйилар, утарув машиналари яралаб, бирор марта ишлатилмаган техника яп-янгилигича турарди.Бошида ишимиз кўзга кўриниши учун олдин бўлиб ўтган воеаларни саналаштириб, тасвирга олдик. Худди кинолардагидек, «жароатланган» айдовчиларнинг юзига он ўрнига кетчуп суртиларди. Сув тошинлари, ёнинларни ўув машларига ўхшатиб уюштирдик. ФВВ андай ишлаётганини кўрсатиш учун бу арамонликларни эфирга бердик. Кейинчалик жойларга камера билан бориб, фавулодда вазиятларни жонли тарзда суратга оладиган бўлдик.