Doktoro Jivago (Libro 1)

Pavlusha, Lipa, la Kologrivov-familio, la pekunio - ica aferi iris cirkume en elua kapo. La vivo esis por el tormento. El perdis preske la raciono. El volis forkurar por komencar irg-ube kelko nova. En ica humoro el facis dum kristnasko 1911 fatala decido. El volis nedependanta e libera vivo sen la Kologrivov- familio. La pekunio por tala vivo donus Komarovski. El kredis, ke il devis suportar el pos omna ica yari en kavalierala maniero, sen irga postuli o longa klarigi, senegoista, sen desfacilesi.

Dum la 27a decembro el iris al Petrovka-strado, en mufo la revolvero di Rodion, en la intenco pafar a Komarovski se il refuzis od ofensis el. El iris en stranja konfuzo tra la festala stradi, sen ke el perceptis irgo. La intencata pafo resonis en elua anmo, la persono esis neimportanta. En elua koncio esis nur la pafo. El audis dum la tota voyo ica pafo, ed esis pafo a Komarovski, esis anke pafo a su ipsa, al propra destino, al querko en Duplyanka kun la skopo-disko en la trunko.

8

„Ne tushez la mufo", dicis Lara ad Ema Ernestovna, qua dicis nur „Ah" ed „Oh", dum el volis forprenar la mantelo di Lara. Komarovski ne esis heme. Ema Ernestovna volis prenar itere la mantelo, ma Lara dicis: „No. To urjas. Ube il esas?"

81

Ema Ernestovna dicis, ke il vizitus festo di kristonasko. Kun la adreso en la manuo Lara kuris adinfre trans la obskura eskalero e pasis la bunta blazoni sur la fenestri, qui kauzis memoro pri omno, quo eventis til nun. Lore el iris al Sventizki-familio.

Unesme nun, kande el eniris la strado la duesma foyo, el remarkis la nivo. Esis vintro. Ibe esis la urbo. Esis vespero.

Existis glacioza koldeso. Nigra glacio kovris la stradi, dika kam la vitro-suli di ruptita bir-boteli. Doloris, se el respiris. En la aero pendis griza pruino, qua pikis kam la felo di elua glacioza fur-kolumo. Elua kordio martelagis, kande el iris tra la vakua stradi. Ek la pordi dil te-albergi e kantini venis vaporo. En nebulo aparis vizaji, reda kam socisi. La tufatra kapi di kavali e hundi esis plena di mikra glacio-denti. La dika fenestri dil domi aspektis kam butrizita per kreto. Bunta reflekti dal kandeli di kristonaskala arboro flugis tra la fenestri, quale se la habitanti volis prizentar la silueti di magiala lanterno.

En la Kamergerski-strado Lara restis stacar. Me ne povas irar, me ne povas tolerar lo, tale el volis preske vokar. Me iros a lu, lore me naracas onmo. El asemblis sua fortesi ed apertis la pezoza pordo dil nobla domo.

9

Pavlusha esis reda pro esforco. Il presis la lango kontre la vango e probis koram la spegulo glatigar la kolumo e butonagar la starchita kamizo. Il volis facar vizito ed esis ankore tale pura, ke il divenis konfuza kande subite Lara aparis. Il perceptis instantale elua ecito. Elua gambi esis febla e nesekura, quale se el irus tra vadeyo.

82 „Quo esas kun tu, quo eventis?" il questionis nequieta e hastis ad el.

„Sideskez apud me. Tale quale tu esas. Lasez tua vestaro. Me ne havas tempo, me devas irar. Ne tushez la mufo. Vartez! Turnez tu."

Il obediis. Lara portis angla kostumo. El depozis la jako an hoko, prenis la revolvero di Rodion ek la mufo e pozis ol aden la posho dil jako. Lore el iris al sofao e dicis: „Nun turnez tu a me. Acendez kandelo. Extingez la lumo."

Lara konversis volunte che obskura kandelo-lumo. Pavlusha havis pro to sempre granda stoko di kandeli. Nun il pozis la kandeliero sur la fenestro-solio ed acendis la mecho. Unesme la flameto sufokis pro stearino, ma lore ol disdonis krepitante steleti ad omna lateri e divenis rekta kam flecho. En chambro esis dolca lumo. La glacio sur la fenestro deskompozis. „Audez, Pavlusha", dicis Lara. „Me esas en desfacilesi e bezonas helpo. Ne timez e ne questionez! Ni ne esas kam omni. Me esas sempre en danjero. Se tu amas me e ne volas ke me mortos, lore ni devas mariajar. Maxim balde posible."

„Ma to esas mea maxim granda deziro", il interruptis el. „Quala dion tu volas? Por me esas singla dio bona. Ma nun dicez, quon tu havas! Ne parolez en enigmati!" Ma Lara evitis direta respondo ed elektis altra temo, qua ne tushis la aflikto da el.

10

En ica vintro Yura skribis ciencala traktato pri la nervala strukturo dil retino por recevar la or-medalio dal universitato.

83

Quankam il volis facar la exameno en generala medicino, il konocis la okulo kam futura okulisto. Ica intereso por la naturo dil optiko montris altra karaktero di Yura - sua kreanta kapablesi, sua kompreno pri la valoro di artala verko e la strukturo di logika ideo.

Tonya ed il volis vehar en glitilo al kristonaskala festo dal familio Sventizki. Amba vivis depos sis yari la unu apud la altru. Li travivis la fino dil infanteso e la komenco dil yuneso. Li konocis pri su singla detalo. Li havis la sama kustumi e propra maniero facar joki e ridar pri ica espriti tote aprupte kom respondo. Li sidis tacema en glitilo, chanjis kurta frazi e meditis pri diversa kozi.