Doktoro Jivago (Libro 1)

Yura rigideskis, kande il vidis el. Ibe el esas! Ed ja itere sub nekustumala situeso! Ed ibe esas la grizhara viro! Yura konocis lu nun. Il esis la reputata advokato Komarovski, qua traktis la heredajo dil patro di Yura. Ica persono ne bezonis saluto, e Yura kondutis, quale se li esus stranjeri. Ma quo esis kun el? Ka do el pafis? Kad a la statala advokato? Certe, el esis irga politikala. Povra puerino. La konsequanti esos mala por el. El esas fiera e bela! Ed ica diabli tordas elua brakii! Ma nun il komprenis, ke il misinterpretis la afero. Lara divenis febla. Elua gambi faliis ed on devis apogar el. On duktis el al proxima stulego, ed ibe el krulis. Yura hastis ad el, ma lore il pripensis e serchis al supozita viktimo.

90

Il iris a Kornakov e dicis: „On vokis a mediko. Me esas mediko. Montrez a me vua manuo. Nu, Deo esis gracoza. Esas bagatelo. Vua vundo bezonas mem nula panso. Forsan kelke iodo. Ibe esas siorino Sventizki. Me pregos el."

Siorino Sventizki e Tonya, qui hastis a Yura, esis pala. Li dicis, ke il devus finar lua laboro, la glitilo esus ja hike por vehar li heme, e ke en domo eventis irgo mala. Yura pavoreskis, obliviis omno en la mondo e kuris a sua mantelo.

15

Kande li hastis aden la domo, Ana Ivanovna esis ja mortinta. El mortabis dek minuti ante lia arivo. La kauzo esis longa sufoko-atako per akuta, ne-notifika pulmono-edemo.

Dum la unesma hori Tonya kriis, turnis su en spasmi e perceptis nulu. La sequanta dio el divenis kalma. El audis paciente, quon la patro e Yura dicis, ma el povis respondar nur per kap-movo. Nam se el apertis la boko, la sufro sizis el per omna forteso, ed ek elua boko eruptis itere krii, quale se el esus fola. El genupozis horo-longa en la pauzi inter la pregi che la mortinta muliero. Elua bela longa brakii cirkumprenis angulo dil sarko, qua esis kovrita per girlandi. El perceptis nula homo. Ma se elua regardi renkontris la okuli dil parenti, el levis su, hastis ek la salono, hastis aden elua chambro, jetis su sur la lito e sufokis elua furianta desespero en kuseno. La aflikto, la longa stacado, la sendormeso, la kanti, la lumo dil kandeli e la kataro kauzis en la anmo di Yura dolca kaoso, felica e trista samtempe.

91

Ante dek yari, kande lua matro mortis, il plorabis pro sufro e pavoro. Tatempe il ne esabis la mezo-punto, ica certena Yura, qua esis valoroza ed interesanta. Tatempe kontis la extera eventi, qui existis cirkum lu. Ica exter- mondo esabis kam nepenetrebla foresto en qua il e sua matro vivis, e lore subite il esabis sola, sen el. Ica foresto konsistis ek omna kozi en la mondo, la nubi, la reklamo en la urbo, la guato-turmi dil pumpistaro, la monak-servisti, qui kavalkis avan la fiakro kun la imajo dil Virgino, sen chapeli, nur kun orelumi. Ed ica foresto konsistis anke ek la spekto-fenestri en la longa stradi, ek la neatingebla, alta steloza cielo, ek Deo e la santuli. Ica eterna, alta cielo aparis en la infanto-chambro che la gardistino di infanti, se el naracis pia historio, Lore la cielo divenis sizebla, kam frukto di ramo. Ica cielo balnis en fairo ed oro, aparis dum la matutino o dum la dimezala meso en la kirko.

Ibe la steloza cielo divenis la eterna lampo, la kara Deo divenis la sacerdoto, ed omno trovis spaco e funciono, segun la determino. Importanta ma esis la reala mondo dil adulti e la urbo. Tatempe Yura kredis pri la deo dil foresto kam pri la forestisto.

Ne tale hodie. Dum la tota skol-tempo e dum la universitato, Yura studiis la antiqueso, la religio, fabli e legendi, literaturo, historio, natur-cienci e la familiala kroniko. Nun il timis nulo, nek vivo nek morto, pro ke omna kozi esis vorti ek la lexiko. Il sentis la uneso kun la universo, e la trauro pri Ana Ivanovna esis tote altra afero kam che la morto di sua matro. Tatempe il sufris e pregis. Nun la oficio esis sole informo pri la anmo-paco di Ana Ivanovna. Il sentis nula pieso, ma il komprenis la plu alta povi dil cielo e la tero, ed il sinkus sua kapo koram ica povi kam koram granda pre-iranti.

92