Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— Kataklizm (катаклизм)! — zdenerwowała się Alicja (разнервничалась Алиция). — Nie żaden kataklizm (никакой не катаклизм), tylko każdy uważa (только каждый считает), że ma prawo do fanaberii (что имеет право на прихоти; fanaberie — прихоти, капризы; bez żadnych fanaberii — запросто)! Ja miałam rozplanowane po kolei (я имела = у меня было распланировано по очереди), ale im akurat tak było wygodnie (но им было удобно именно так)! Teraz jest kolej na Zosię i Pawła (сейчас очередь Зоси и Павла) i tylko oni przyjechali we właściwym czasie (и только они приехали в надлежащее = свое время). Edka przewidywałam na wrzesień (Эдека я предусматривала на сентябрь), a ty, nie wymawiając (а ты, не упрекая = без упреков; wymawiać komuś coś упрекать, укорять кого-л. в чем-л.), miałaś przyjechać w zeszłym miesiącu (должна была приехать в прошлом месяце)! Co jest teraz (что у нас сейчас

)?

— Środek sierpnia (середина августа).

— No właśnie (вот именно)! Miałaś przyjechać w końcu czerwca (ты должна была приехать в конце июня).

— Upadłaś na głowę i specjalnie zaprosiłaś wszystkich na kupę, czy też to jest jakiś kataklizm? — spytałam półgłosem, nie kryjąc dezaprobaty.

— Kataklizm! — zdenerwowała się Alicja. — Nie żaden kataklizm, tylko każdy uważa, że ma prawo do fanaberii! Ja miałam rozplanowane po kolei, ale im akurat tak było wygodnie! Teraz jest kolej na Zosię i Pawła i tylko oni przyjechali we właściwym czasie. Edka przewidywałam na wrzesień, a ty, nie wymawiając, miałaś przyjechać w zeszłym miesiącu! Co jest teraz?

— Środek sierpnia.

— No właśnie! Miałaś przyjechać w końcu czerwca.

— Miałam, ale nie mogłam (должна была, но не могла). Zakochałam się (я влюбилась).

— A Leszek (а Лешек) …

Alicja nagle urwała (Алиция внезапно замолкла; urwać — оборвать, замолкнуть

) i spojrzała na mnie ze zdumieniem (и посмотрела не меня с изумлением) widocznym nawet w ciemnościach (видимым даже в темноте).

— Co zrobiłaś (что сделала)?! — spytała (спросила она), jakby nie wierząc własnym uszom (как бы не веря своим ушам).

— Zakochałam się (влюбилась) — wyznałam ze skruchą (призналась я с раскаянием = раскаиваясь; skrucha — раскаяние, сожаление).

— Mało ci było (мало тебе было) …?! Zwariowałaś (ты спятила)?!

— Możliwe (возможно). Co ja ci na to poradzę (что я могу поделать) …

— W kim (в кого; zakochać się w kimś — влюбиться в кого-либо)?!

— W jednym takim (в одного такого

). Nie znasz człowieka (не знаешь человека = ты его не знаешь). Zdaje się (кажется), że to właśnie ten blondyn mego życia (что это именно тот блондин моей жизни), którego mi wróżka przepowiadała (которого мне гадалка пророчила/предсказывала). Bardzo długa historia (очень долгая история) i kiedy indziej ci opowiem (и как-нибудь в другой раз тебе расскажу). A Leszek i Elżbieta skąd (а Лешек и Эльжбета откуда)?

— Miałam, ale nie mogłam. Zakochałam się.

— A Leszek…

Alicja nagle urwała i spojrzała na mnie ze zdumieniem widocznym nawet w ciemnościach.

— Co zrobiłaś?! — spytała, jakby nie wierząc własnym uszom.

— Zakochałam się — wyznałam ze skruchą.

— Mało ci było…?! Zwariowałaś?!

— Możliwe. Co ja ci na to poradzę…

— W kim?!

— W jednym takim. Nie znasz człowieka. Zdaje się, że to właśnie ten blondyn mego życia, którego mi wróżka przepowiadała. Bardzo długa historia i kiedy indziej ci opowiem. A Leszek i Elżbieta skąd?

— A Leszek (а, Лешек) … Czekaj, a on co (подожди/погоди, а он что)? Z wzajemnością się zakochałaś (с взаимностью влюбилась = он отвечает на твои чувства)?

— Chyba tak (похоже, да), chociaż nie śmiem w to wierzyć (хотя я не смею в это верить). Wiesz (/ты же/ знаешь), że ja mam pecha (что мне не везет; pech — невезение, неудача). A Leszek i Elżbieta (а Лешек и Эльжбета)?