Doktoro Jivago (Libro 1)

Lara ma volis ofrar sua futuro por Pavlusha, pro to el tenis la kandelo ad sube, e tamen, elua kandelo restis sempre plu alta kam la kandelo da Pavlusha. Pos la kirko on iris aden la studieyo dil piktisto por enprenar poka festino. Segun olda moro la gasti vokis: „Bitra, ne drinkebla!" e la altra gasti respondis: „Dolcigez!" Lara e Pavlusha ridetis e kisis su. Siorino Tshepurko kantis nun la himno pri la vito-grapo. „Deo donez amo e sua konsilo". Nun sequis la kanto „Falez, tu ronda hartreso, falez bruna hari." Pos ke omni irabis, Pavlusha sentis tre nekomode en la subita kalmeso. En korto, koram la fenestro da Lara, brulis lanterno, e quankam Lara klozis la kurteno tre sorgeme, mikra lumo penetris sempre ankore aden la chambro. Pro ica lumo Pavlusha sentis su sub observado. Il pavoreskis kande il remarkis, ke por lu la lanterno esis plu importanta kam sua amo por Lara. En ica nokto, longa kam la eterneso, esis la olima studento Pavlusha Antipov sur la pinto di beateso e sur la sulo di desespero.

Lua suspektoza supozi kambiis kun la konfesi da Lara. Il exploris e questionis sempre itere, ed lua kordio sinkis pos singla respondo. Lua konfuza anmo ne povis marchar egal-paze kun la sempre nova konfesi da Lara. Li konversis til la matino. En vivo di Pavlusha Antipov esis ica nokto importanta incizuro. Kande il levis su dum ica matino, il esis nova homo. Ed il preske ne povis kredar, ke il havis ankore la sama nomo.

4

Pos dek dii aranjis la amiki en la sama chambro por Lara e Pavlusha adio-festo.

102

Amba trairabis la exameno briloza, ed amba recevis oferto ek urbo di Uralo. Adibe li volis voyajar la sequanta dio.

Itere on drinkis, kantis e tumultis, ma ca-foye la yunaro festis inter su, sen la oldi.

Dop la shirmilo, qua separis la lojeyo de la studieyo, en qua sidis la gasti, stacis granda korbo, kofro e kesto kun vazaro, omno de Lara. En la angulo jacis kelka saki. Esis multa utensili. Parto de oli irus la sequanta dio per la treno Esis ja preske omno aranjita, nur ankore la kesto e la korbo esis apertita. Lara havis sempre itere nova ideo ed adportis irga objekti en la korbo. Pavlusha esis ja kun la gasti en domo, kande Lara retrovenis kun la dokumenti dil universitato, akompanata dal menajestro, qua venis kun kordeti e basto-mato pro la bagajo. Pos ke la bagajo esis pronta, Lara forsendis lu e salutis singla gasto per manu-preso e kisi. Lore el desaparis dop la shirmilo por chanjar la vesti. Kande el aparis itere, omni aplaudis. Nun on festis kam che la mariajo-festo. On drinkis vodko, e multa manui kun forki probis spisagar de la tablo repasteti e pano. On facis diskursi, on spulis guturi e jokis. Kelka gasti esis ja balde ebria.

„Me esas mortonta de fatigeso", dicis Lara, qua sidis apud elua spozulo. „Ka tu povis aranjar omno segun tua volo?" „Yes."

„Malgre to me sentas grandioza, me esas felica. Ka tu anke?"

„Me anke. Me standas bone. Ma to esas longa historio" Komarovski recevabis por ica vespero eceptale invito per la yuna homi.

103

Dum la fino dil vespero Komarovski volis dicar, ke il sentus solitareso pos la departo dal yuna paro, e ke Moskva esus por lu kam la dezerto Sahara, ma lore il devis repetar la frazo pro emoco ed il singlutis. Il pregis permeso skribar al paro e volis vizitar li en Yuryatin, la nova domicilo, se il ne plus tolerus la separo da li. „No, nultempe", dicis Lara refuzante laute. „Ed en tote, quo to esas, skribar, Sahara, e tale pluse? Nula vizito. Vu vivos anke sen ni, se Deo volas. Ni ne esas tala rareso, ka ne, Pavlusha? Vu trovos certe remplaso" Lara havis itere ideo pri irga objekto, levis su e hastis aden la koqueyo. El obliviis kun qua el parolabis. El deskompozis la karno-volfo e pozis la parti aden la kesto. El stopis feno-fasko super la objekto, e preske el obtenabis splito en la manuo.

Dum ica laboro el ne pensis pri la gasti, nam on audis nulo de li, ma subite resonis bruiso tre laute, ed el pensis, ke ebria yunulo volis imitar altra, same ebria yunulo, tote amatorale.

En ica momento resonis altra bruiso, qua venis ek la korto de la apertita fenestro. Lara fortiris la kurteno e vidis extere.

Sur la korto movadis kavalo kun katenizita avan-gambi. Ol esis probable erora sur la korto. Esis ja tote klara, ma til la suno venus, pasus ankore kelke tempo. La dormanta e mortinta urbo sinkis aden la griza koldeso dil frua matino. Lara klozis la okuli. Nur Deo savas, en qua charmoza vilajo o bela dezerto Lara trovesis per la movadi dal hufizita kavalo.

Sonigis la pordo. Lara erektis la oreli. Irgu levis su por apertar. Nadya! Lara hastis ad el. Nadya venis direte de la treno, fresha, charmante, odorante a maiflori.

104

La amikini esis nekapabla parolar irga vorto, eli ploris, embracis e presis su.

Nadya transdonis la bona deziri e gratuli dal tota domo

ed ecepte ankore valora donaco da sua gepatri. El tiris

ek sua voyajo-sako poka kesteto, envelopita en papero,

forigis la papero e lasis apertar bruske la kovrilo.

Tandem el transdonis a Lara belega koliaro. Omni vokis