Соль жыцця

Выходжу я ў поўнач на светлы прасторПаслухаць хаду свайго краю.У горадзе відна, — слупамі да зор Святло ад муроў вырастае.На плошчах нямоўчна грымяць рупары,Дамы не сцішаюцца позна.I толькі далёкія дрэмлюць бары,Загойдаўшы птушак у гнёздах.Вось зорка мільгнула і ўпала між гор,Пражэктар абшуквае далі.Я зрок пасылаю на промні яго,Каб бачыць і шырай, і далей.На Млечным шляху узгараецца бой,І я уяўляю, што лётчыкПа ворагу ўдарыў, і падае тойКавалкам гаручае ночы.Куранты спакойна адзвоньваюць час.

Увага! Вось зараз дванаццаць...I кроў пачынае імклівей гучаць,I сэрца мацней хвалявацца.Мелодыя гімна наўсцяж паплыла. Узняты магутнай залевай,Спяваем з сябрамі, і хутка зямляУся абдымаецца спевам.Працоўнаю вартай растуць гарады, Дамы нашы — поўныя соты.Мы сёння пад гімнам раўняем рады Для заўтрашняй спорнай работы.

1944

МАЙСТРУ

Выйдзі, майстар,У горадзе лепшае месца знайдзі

I падмурак кладзі.Так будуй гэты дом,Каб за кожным акномНовы дзень разгараўся вясёлым святлом, Каб ніхто не ўтаіў захаплення ў вачах, Паглядзеўшы, як сонца ліецца на дах.Ты будуй гэты дом, ды трывала будуй, Самым лепшым цэментам пралёты змацуй, Як спатрэбіцца медзь ці спатрэбіцца сталь, —Іх дадуцьУкраіна,Урал,Казахстан.Дзверы з дубу навесь:Гай магутных дубоў Каля Нёмна жыве,Уздоўж яго берагоў.

На завесы надзейныя дзверы прыбі,Але гэтак зрабі,Каб дзіця тыя дзверы магло адчыніць Каб гасцінна яныЗапрашалі сяброўНе мінаць гэты дом,Завітаць на парог.А па гэтай рабоце ты фарбы вазьміЗ усяе неагляднае нашай зямлі,Каб і зоры свяцілі,I кветкі раслі,Каб найлепшыя колеры ў доме былі. Расстарайся на вокны празрыстага шкла, —Самай тонкай работы павінна быць шкло,Каб ніводная рыска значна не была,Каб лілося святло,Калі сонца ўзышло,Каб не гасла відно,

Калі зойдзе яно,Каб марской чысцінёю паветра плыло.Чуеш, майстар?Старайся, як лепей зрабіць!Пабудову закончыш, — прайдзі і агледзь,Каб не брыдка табе было, майстар, сустрэцьТых, што прыйдуць сюды Гаспадарыць і жыць.Дом гатоў і, здаецца, плыве ў далячынь,Дзе відны ўжо наступнага берагі.I падзякаю партыі песня гучыць,I нястомна на вахце стаяць юнакі.

1945

ШОЛАМ-АЛЕЙХЕМ