Waleczny

– Prawdopodobnie ma pani rację, zwłaszcza że przylecieli albo z Anahaltu, albo z Dilawy. – Geary przyglądał się, jak syndycka formacja oddalona o osiem godzin świetlnych wchodzi na nowy wektor. Syndycy mieli już przeszło osiem godzin na podjęcie decyzji o następnym kroku i jej wykonanie.

– Na razie zachowali standardową formację prostopadłościanu.

– Może ich DON okaże się równie głupi jak jego kolega z Kalibana – zasugerowała Desjani.

Wspomniany dowódca przeprowadził szarżę na przeważające siły Sojuszu, pozwalając Geary’emu na unicestwienie swojej floty dzięki umiejętnemu skoncentrowaniu ognia.

– To byłoby miłe z jego strony – przyznał Geary – ale nie powinniśmy liczyć na takie przypadki. Zaczynam mieć obawy, że zabijamy najgłupszych DONów Syndykatu szybciej, niż oni ich promują.

– Nie przeceniałabym wydolności systemu, który promuje głupców na takie stanowiska, sir.

Czując zbliżającą się walkę, Desjani odzyskała wigor, potrafiła nawet zdobyć się na żart, choć z drugiej strony Geary nie potrafił odmówić jej racji w kwestii oceny Syndykatu.

– Załóżmy więc, że ta osoba nie należy do grona głupców. Uważa pani, że wybierze szybkie ataki na nasze flanki albo jeśli nakażę ponowny podział floty, będzie atakować całą siłą pojedyncze zgrupowania?

Desjani rozważyła obie opcje.

– Sądzę, że będą walczyć w dobrze znany nam sposób: szarżując na złamanie karku. Jeśli nawet spróbują jakichś bardziej wyszukanych form ataku, będzie to raczej szarża na któreś ze zgrupowań niż szybkie przejścia ogniowe na flankach czy atak na najdalej wysunięte formacje w stylu, którego pan nas nauczył. Moim zdaniem tak właśnie postąpią.

Na szczęście zdołał niedawno skoncentrować swoje siły w jedno wielkie zgrupowanie, które Syndycy musieli zaatakować. Ale w takim szyku nie mógł wykorzystać wszystkich swoich okrętów do uderzenia na znacznie mniejsze siły wroga, przez co tracił przewagę uzyskaną dzięki większej liczebności. Z drugiej strony, gdyby Syndycy faktycznie uderzyli dzisiaj w jedną z podformacji zamiast na główne siły floty, taktyka zastosowana na Kalibanie też nie przyniosłaby pożądanych rezultatów. Musiał wymyślić coś zupełnie nowego.

Rione zdążyła już dotrzeć na mostek, skupiła się na odczytach wypełniających ekran wyświetlacza przed jej fotelem, a potem odezwała się do Geary’ego:

– Co zamierza pan zrobić?

Komodor wskazał palcem na własny wyświetlacz, na którym nowy wektor ruchu rozciągniętej syndyckiej formacji przecinał łuk marszruty jego okrętów, wyznaczając idealny kurs przejęcia floty Sojuszu. Linie stykały się w miejscu oddalonym o kilka godzin świetlnych, przypominając w tym momencie dwie bliźniacze skrzyżowane szable.

– Zamierzam spotkać się z wrogiem, pani współprezydent, za mniej więcej półtorej doby.

Rione sprawdziła na wyświetlaczu liczebność jednostek wroga, potem przeniosła wzrok na Geary’ego i pokręciła głową.

– To mi przypomina walkę z hydrą – powiedziała. – Możemy zniszczyć każdą liczbę okrętów Syndykatu, ale zawsze pojawią się następne.

– Budują je nieustannie i w odróżnieniu od nas mogą liczyć na uzupełnienia – odparł Geary.

– Sugerowałabym schwytanie ich DONa żywcem, kapitanie Geary. Ten człowiek może nam odpowiedzieć na wiele pytań.

* * *

– Kapitanie odbieramy wąskopasmowy, kierunkowy przekaz z zamieszkanej planety systemu. Jest adresowany do kapitana Geary’ego.

Desjani spojrzała na komodora z niepokojem. Do kontaktu z syndycką flotyllą pozostało jeszcze niemal osiem godzin, nie rozpoczęli nawet przyjmowania właściwego szyku bojowego.

– Odbiorę – powiedział Geary i natychmiast polecił: – Kapitan Desjani też powinna widzieć przekaz.

W okienku, które pojawiło się przed jego twarzą, ukazała się siedząca za biurkiem starsza kobieta w mundurze DONa średniego szczebla.