Waleczny

– Co sprawiło, że pan o nich pomyślał, jeśli wolno zapytać?

– Może spostrzeżenie, że do tej pory nie miałem okazji ich zauważyć, pomimo iż są kapitanami okrętów liniowych. Chociaż Kila odezwała się na ostatniej odprawie.

– Caligo już taki jest – wyjaśnił Duellos.

– Nigdy nie udało mi się z nim dłużej porozmawiać. Zazwyczaj tylko siedzi i obserwuje. Lubi pozostawać w cieniu. – Zamyślenie Duellosa powoli zmieniało się w zaniepokojenie. – Toż to idealny typ oficera, który mógłby spiskować przeciw panu.

Geary właśnie pomyślał o tym samym.

– Ale czego mógłby chcieć?

– Nie słyszałem niczego złego o tym człowieku, ale też niewiele dobrego – zauważył Duellos. – Wykonuje swoją robotę i stara się nie mącić wody, ale jednak zdołał zwrócić na siebie uwagę, skoro otrzymał dowodzenie liniowcem.

W innych okolicznościach byłby to rodzaj oficera, z jakim Geary naprawdę chciałby współpracować. Ale teraz myśl o nim powodowała wyłącznie zwątpienie i złość na samego siebie za to, że podważył dobre imię oficera na podstawie mglistych domysłów.

– A co pan powie o Kili?

– Kila. Zazwyczaj siedzi cicho, skoro już poruszył pan ten temat. – Duellos, mówiąc o niej, wyglądał na lekko zawstydzonego. – W jej wypadku będę nieco tendencyjny. Miałem z nią romans, kiedy byliśmy jeszcze zwykłymi marynarzami. Rzecz skończyła się przed promocjami. A kiedy już się rozeszliśmy, dawała mi do zrozumienia, że był więcej niż jeden powód naszego rozstania.

– Auć!… – Geary włożył w to wyrażenie wiele współczucia.

– Ale chyba wyszło mi to na dobre – ciągnął Duellos. – Sandra Kila jest ambitna i agresywna. No i niegłupia.

– Troszkę w typie Cresidy.

– Hmm, raczej jak mroczne alter ego Cresidy, Lubi zadziwiać swoich przełożonych, ale nie jest za to lubiana przez podwładnych, ponieważ jej agresywność zbyt często przeradza się w bezwzględność, nawet jeśli chodzi o tak trywialne rzeczy, jak rywalizacja o przydział czy miejsce w rankingu.

Nie pasowała. Geary pokręcił głową.

– Nie wygląda mi na osobę, która będzie siedzieć cicho i pozostanie nie znana dowódcy floty. Tym sposobem nie zdobędzie dobrych ocen. Ale dlaczego nie widzę jej w pierwszej linii podczas naszych dyskusji? Dlaczego jeszcze nie próbowała przyssać się do mnie? Weźmy tę sprawę, którą podnosiła podczas ostatniej odprawy. Nie dość, że nie upierała się przy niej, to jeszcze bardziej mi nią zaszkodziła, niż pomogła, a przecież tylko pomagając mogłaby wywrzeć na mnie dobre wrażenie.

– Być może ma na myśli o wiele większy cel… – Duellos pozwolił mu zastanowić się nad znaczeniem tych słów, zanim zaczął mówić zamyślonym głosem:

– Zbyt wielu oficerów jej nie lubi ze względu na osobiste konflikty albo jej reputację. Gdyby była zwierzęciem, z pewnością należałaby do gatunku, który pożera swoje młode.

Geary otworzył oczy ze zdumienia.

– Mówił pan, że będzie tylko nieco tendencyjny.

– Bo jestem – przyznał Duellos – ale moja opinia od niej nie odstaje specjalnie od powszechnie panującej. Kila nigdy nie będzie mogła objąć stanowiska dowódcy floty i doskonale zdaje sobie z tego sprawę.

– Dlaczego osoba tak ambitna jak ona miałaby nagle dostrzec i uznać istnienie ograniczeń powstrzymujących jej karierę? Znałem wielu oficerów jej pokroju. Chcą dotrzeć na sam szczyt. Niby nie mierzą aż tak wysoko, ale też nie zdają sobie sprawy, że podejmując takie działania, nie przekroczą pewnego pułapu w hierarchii.

– Tak, ale… – rozdrażniony Duellos aż machnął ręką – to już nie jest ta flota, którą pan znał. Jeśli Kila będzie zadowalała swoich przełożonych, może awansować bez względu na to, co sądzą o niej jej podwładni. Umiejętności dyplomatyczne przydają się wyłącznie na wyższych szczeblach dowodzenia.

– Ma pan na myśli zmysł polityczny? – zapytał Geary, nie kryjąc sarkazmu.

– Nie musimy się wzajemnie obrażać. – Duellos siedział przez chwilę, milcząc. Potem tylko skinął głową. – Chociaż, bez względu na to jak bardzo będę protestował, i tak ma pan rację. Admirał Bloch był o wiele lepszym politykiem niż oficerem, a jednak doczekał się w końcu awansu na głównodowodzącego flotą. Ale nigdy nie służył dobrze ani tej flocie, ani Sojuszowi. Być może jesteśmy tak wrogo nastawieni do osób pokroju współprezydent Rione, ponieważ widzimy w nich ludzi, jakimi sami kiedyś możemy się stać.

– Rione nie jest taka zła. – Geary zaprotestował niemal automatycznie. Duellos tylko spojrzał w jego kierunku. Chwilę później komodor skinął mu głową.

– Może czasami. Ale nadal jest po naszej stronie.

– Oby po niej pozostała.

Nadszedł dobry czas na kolejną zmianę tematu.

– Potrafi pan określić, czy Caligo i Kila znajdują się w grupie oficerów popierających pomysł Badayi, aby wynieść mnie na stanowisko dyktatora?

Duellos zastanawiał się przez kilka sekund.