Waleczny

– To dlaczego ona siedzi tutaj razem z nami? – zapytał kapitan Armus z Kolosa. – Powinna zostać…

– Pozwólmy dokończyć porucznikowi – przerwał mu Geary, podnosząc głos.

Iger ciągnął swoją wypowiedź, jakby nie zauważył całego zamieszania.

– Pani współprezydent zgłosiła się na ochotnika na przesłuchanie w pokoju przesłuchań szóstej klasy. Zadano jej tam szereg pytań mających na celu ustalenie, czy była zamieszana w modyfikacje oprogramowania, i zgodnie z otrzymanymi odczytami została całkowicie uwolniona od wszelkich podejrzeń.

Na moment zapadła cisza, a potem przemówił komandor dowodzący Gniewem.

– Klasa szósta? Czy istnieją jakieś sposoby na oszukanie albo zmylenie klasy szóstej?

– Specjalne wyszkolenie pozwala na udzielanie pokrętnych odpowiedzi, które mogą zmylić system, ale zarówno ja, jak i moi ludzie zostaliśmy przeszkoleni, aby wychwytywać stosowanie podobnych technik – odparł porucznik Iger. – Niekiedy nie udaje nam się zmusić przesłuchiwanego do powiedzenia tego, co chcielibyśmy usłyszeć, ale zawsze wiemy, czy ktoś nie próbuje lawirować podczas udzielania odpowiedzi. Pani współprezydent nie stosowała żadnej z tych metod. Jej odpowiedzi były krótkie i jednoznaczne.

– Z czym zatem mamy do czynienia? Ktoś chciał wrobić senator Rione?

– Tak. Do takich właśnie wniosków doszliśmy, sir.

– To też podpada pod zdradę – dowódca Gniewu opadł na fotel, kręcąc z niedowierzaniem głową.

Geary pochylił się lekko i przemówił nieco głośniej niż zazwyczaj:

– Od momentu objęcia stanowiska dowódcy wiedziałem, że w tej flocie są oficerowie, którym się to nie podoba. Ci sami, którzy rozpowszechniali plotki o mnie albo próbowali zmontować opozycję. Ale tym razem nie mamy do czynienia tylko z przepychankami o władzę nad flotą. Zdecydowano o zniszczeniu trzech okrętów liniowych. Tych samych, na których służą wasi przyjaciele i towarzysze broni, które walczyły u waszego boku. Mam gdzieś, jak bardzo byliście zaangażowani w rozpowszechnianie tych kłamstw na mój temat w przeszłości, dzisiaj ta przeszłość się już nie liczy. Tu nie chodzi o mnie. Ten kto przygotował zamach, zaatakował także okręty, na których mnie nie było. Jeśli którykolwiek z was wspierał tych ludzi pasywnie bądź aktywnie, powinien teraz zastanowić się nad swoimi uczynkami. Daję słowo, tutaj, wobec wszystkich obecnych, że każdy, kto przekaże nam informacje dotyczące sabotażu, uniknie jakichkolwiek reperkusji, o ile osobiście nie był zamieszany w stworzenie lub podłożenie wirusów ani nie znał ich przeznaczenia.

Znowu cisza, ale przecież nie liczył na to, że ktoś zaraz podniesie rękę, wstanie i krzyknie: „Kapitan X jest winien wszystkiemu”. Tak zapewne stałoby się w jakiejś powieści, ale w prawdziwym świecie nic nie było łatwe.

W końcu kapitan Badaya przemówił po raz pierwszy na tej odprawie:

– Ktoś zamierzał zniszczyć okręty Sojuszu i zabić marynarzy na nich służących. Straciliśmy w bardzo podejrzanych warunkach na Lakocie jeden z naszych wahadłowców. – Rozejrzał się wokół. – To był naprawdę dziwny wypadek, ale wobec braku podejrzeń i dowodów mógł zostać uznany za przypadkowe zdarzenie. Kapitan Casia i komandor Yin zginęli, ale podejrzewam dzisiaj, że musieli umrzeć tylko dlatego, aby nie wydać nazwiska osoby, która organizowała spisek przeciw kapitanowi Geary’emu. Dlatego zwracam uwagę wszystkich, którzy uczestniczą w spisku, że ich mocodawcy mają w zwyczaju likwidować najsłabsze ogniwa. Jeśli zostaniecie ujawnieni, dowódca floty rozkaże was rozstrzelać, jeśli pozostaniecie w ukryciu, wasi mocodawcy mogą was uciszyć na zawsze. Jedyną szansą na przeżycie jest wskazanie sprawców… – Badaya zawiesił głos, rozglądając się po twarzach zebranych.

– Dlaczego ktoś miałby robić coś takiego? – zapytał dowódca Chrobrego. – Wszyscy wiemy, że dowodzenie przez kapitana Geary’ego niektórym było nie w smak. Sam miałem wiele wątpliwości na ten temat. Ale dowiódł, że jest godzien sprawować tę funkcję. Większość wątpiących, ze mną na czele, dzisiaj jest zadowolona z jego poczynań.

– I w tym właśnie tkwi problem – odpowiedział mu Duellos. – Osoby odpowiedzialne za atak zrozumiały, że nie zdołają już przekonać pozostałych dowódców do usunięcia kapitana Geary’ego ze stanowiska. Ich jedyną szansą było jego wyeliminowanie.

– Ale nikt nie przypuszczał, że będzie się to wiązało z zabijaniem jego i załóg trzech okrętów!