Читаем Дарц полностью

Йуьртана гIуда шеггара тоьхна цо. Иза дIадаккха а тарло. Схьадала дезачу герзан барам а шеггара хIоттийна цо. Цара цхьа масех топ, тур-шаьлта, цхьакIеззиг патармаш схьаделча, цунна а реза хир вара иза. Амма налог цо тухуш йац, иза цуьнан дIасахьийзо бакъо йоцуш, пачхьалкхан гIуллакх ду. Йерриг ца лахь а, цкъачунна ах мукъана а схьалахьара. ТIаккха халкъана хьалха хIокхуьнан сий а ца лахлуш, дов а доцуш, Iедална а, бахархошна а хьалха xIapa бехке а ца хуьлуш, машаре дIадоьрзур дара xIapa гIуллакх. Олуш ма-хиллара, уьстагIий дийна а дуьсуш, берзалой йуьзна а йолуш…

HeI херйина, пурба а дехна, чувеара хехь лаьтта эпсар.

– Господин полковник, Гати-Юьртара векалш баьхкина xIapa дехар дохьуш. Шаьш тIеэцар доьху цара, – цуьнга кехат дIакховдийра эпсаро.

Кехат дIа а эцна, даржийра Галаевс.

– ХIара-м Iаьрбийн йозанца йаздина ма ду. Подпоручике Сейталиевга гочдайтий, чехкка схьада. Маса стаг ву уьш?

– Кхоъ.

– Муьлш бу, хаьий хьуна?

– Вай Гати-Юьрта дахча, цигахь вайна хьошалла динарш бу. Йуьртда а, массарна вевзаш волу хьолахо Хортаев а. Важа йуьртан къеда вуй-те, моьтту суна.

Галаевн хьаьжа йуккъе шад гулбелира. Уьш бацара цо бахкаре сатуьйсурш. Акхболатов коьртехь мятежникаш бара.

– Цкъа оцу кехата тIехь йаздинарг хIун ду, хьожур ву со. Цхьана сохьтехь латтабай, чубахкийта.

Ша гочдина кехат схьадохьуш, чувеара Сейталиев.

– Ас дан дезаш кхин гIуллакх дуй, хьан оьздалла? – вулавелла дIахIоьттира подпоручик.

– Дац. ПаргIат хила.

Полковник деша вуьйлира гатийуьртахойн дехар:


«ВЕДАНА-ОКРУГАН НАЧАЛЬНИКЕ

ПОЛКОВНИКЕ ГАЛАЕВГА


Гати-Юьртан бахархоша шайн гуламехь шозлагIа а дийцаре дира хьан омра. Гати-Юьртарчу нехан, дика ойла а йина, хьоьга а, хьол лакхарчу а хьаькамашка шайн сацам дIакхачо барт хилла.

Тхо къен-миска адамаш ду. Тхайн доларчу ардашна тIера даьллачу йалтица Iаьнера а ца довлало тхо. Йуьртан хьаьрам йац тхан. Мехкан цани тIера йаьккхина докъар цхьа-ши бежана Iаьнах даккха а ца тоьу тхуна. Бераш ду тхан, тIедуха а, когадуха а доцуш, дерзина. Тхо, даккхийнаш, тхаьш а ду тIелхигаш кхозийна лелаш. Хьалха, оьрсийн паччахьан Iедал тIедале, xIopa шарахь йуьртан мохк боькъура оха кIуьран цIарах. КIентий кхиъча, цара зударий балийча, царна кха тардора, хьун а хьокхий. ХIинца иза дан а таро йац тхан. Оханан латта а, цанаш а Iедало хIopa кIуьрана тIечIагIйарца дIадаьккхина мохк йухабекъар. Iедало хьун а пачхьалкхан долайаьккхина, тхан бакъо йац ирзош даха-м хьовха, атталла даго дечиг даккха а. Тхан йуьртан нийсса ах мохк Iедалан гIоьнца шайн долабаьккхина кхузарчу масех стага. Къелло бIарзбина цхьаболу нах хIинццалц Теркйисте а боьлхий, цигахь цхьана ханна лело мехах латта а оьций, йа гIалагIазкхийн хьолахошна йолах болх беш а, шайн доьзалшна сискал тарйан гIертара. ХIинца цига боьду некъ а Iедало бихкина тхуна.

Хьалха хьайн омрица тхан йуьртана итт де хан йелира ахь 5104 сом пачхьалкхан налог, гIуданаш такхар а, 100 топ, 2000 патарма, 100 тур-шаьлта дIадалар а, йа герзан меттана 11500 сом такхар а тIедожош. ТIаьхьа йуьртара виъ стаг Iедале дIавалар а тIедожийна ахь. Ши де хьалха, Гати-Юьртана улло а веана, йуьртана тIехула ткъозза йоккха топ а тоьхна, и хьайн омра кхочушдан тхуна кхо де хан йелла, дIавахана хьо. И ахь тоьхна хан тахана суьйранна чекхйолу.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Хромой Тимур
Хромой Тимур

Это история о Тамерлане, самом жестоком из полководцев, известных миру. Жажда власти горела в его сердце и укрепляла в решимости подчинять всех и вся своей воле, никто не мог рассчитывать на снисхождение. Великий воин, прозванный Хромым Тимуром, был могущественным политиком не только на полях сражений. В своей столице Самарканде он был ловким купцом и талантливым градостроителем. Внутри расшитых золотом шатров — мудрым отцом и дедом среди интриг многочисленных наследников. «Все пространство Мира должно принадлежать лишь одному царю» — так звучало правило его жизни и основной закон легендарной империи Тамерлана.Книга первая, «Хромой Тимур» написана в 1953–1954 гг.Какие-либо примечания в книжной версии отсутствуют, хотя имеется множество относительно малоизвестных названий и терминов. Однако данный труд не является ни научным, ни научно-популярным. Это художественное произведение и, поэтому, примечания могут отвлекать от образного восприятия материала.О произведении. Изданы первые три книги, входящие в труд под общим названием «Звезды над Самаркандом». Четвертая книга тетралогии («Белый конь») не была закончена вследствие смерти С. П. Бородина в 1974 г. О ней свидетельствуют черновики и четыре написанных главы, которые, видимо, так и не были опубликованы.

Сергей Петрович Бородин

Проза / Историческая проза