Doktoro Jivago (Libro 1)

La veturisto, viro ek Lituania o Bel-Rusia, parolis mala rusa. La timo pro spioni reduktis sua vorti al oficiala modelo. Lua simulita loyaleso baris konverso. Amba viri tacis maxim granda parte dum la voyajo. En stabo, ube on movadis tota armei e disti, on asertabis, ke la vilajo esus tote en la proximeso, ad maxime duadek versti. Ma esis okadek versti. Dum la tota voyajo resonis sinistre de la horizonto matida bruiso. Gordon esabis nultempe testo pri tertremo. Ma il pensis en korekta maniero, kande il komparis ica bruisi dal enemikala artilrio kun tertremo o la erupti da volkano. Kande vespereskis, la infra cielo- bordo brilis en rozea vacilanta lumo til la matino. Li vehis tra destruktita vilaji. En kelka esis nula habitanti. En altra lojis la homi sub la tero, en keleri. Ube olim stacis bela domi, ibe esis nun nur ankore eskombr-amasi alonge la stradi. Omno semblis kam dezerto sen vejetado. Kelkfoye on vidis olda mulieri, qui serchis en la cindro irga objekti, quale se eli esus ankore en la propra muri.

117

Elia regardi persekutis Gordon e questionis, ka la mondo havus balde itere raciono e ka kalmeso ed ordino retrovenus. Nokte li renkontris patrolio, e li recevis la impero cirkum-vehar la tota regiono. La veturisto ne konocis la nova voyo. Du hori li misiradis. Tandem li atingis matine vilajo kun la justa nomo. Ma hike nulu savis ulo pri lazareto. Existis en ica regiono du vilaji kun la sama nomo. La sequanta dio li atingis la skopo. En vilajo regnis odoro ad iodo e kamomilo, e Gordon pensis, ke il ne pasus la nokto che JIVAGO, ma vespere irar al staciono por retrovehar. Ma il restis plu longe kam un semano.

9

En ica dii la fronto movadis. Eventis subita transformi. En la regiono, ube Gordon nun esis, traruptis nia batalioni la fermigita formaci dil enemiko. Por konservar ica avantajo, on invadis sempre plu profunda en la adversa defenso-lineo. Help-trupi venis e pluampligis la trarupto. Ma li restis vaste dop la avan- guardo. Tandem li esis kaptiti.

E tale divenis anke standardiero Antipov kaptito, nam lua duima kompanio kapitulacis.

Existis rumori, ke il esus mortinta, jacante irg-ube en obuso-foso. Testo esis kamarado, certena lietnanto Galiulin, qua obersvabis asertate la morto di Antipov dum atako tra la bilorneto.

La okuli di Galiulin vidis ordinara atako di infantrio. La soldati devis kurar trans la agro, kovrita per dornoza kardoni, inter la amba armei.

118

Kun ica temerara avan-stroko la soldati havis la tasko provokar la adverso a bayoneto-atako, o ma kovrar la austriani, qui esis en lia tiralier-tranchei, per grenadi. La agro esis kam senfina voyo. Sub la pedi dil soldati fluktuis la sulo kam nesekura marsho. La standardiero esis unesme ye la kapo, lore inter li, il levis la revolvero e vokis „Hura", quon ma nulu, anke il ne, audis. En kalkulita intervali la soldati jetis su sur la sulo, levis su samtempe itere e pluskuris kriante. Kelki falis kam hakita arbori e mortis.

„La pafo-lineo esas ne-exakta. Vu telefonez kun la baterio", dicis Galiulin al oficiro, qua stacis apud lu. „Momento, vu esas justa. La fairo devas irar al plu dopa lineo."

Dum ica tempo-punto la atakanti atingis ja preske la adversa latero. On finis la fairo. La observanti divenis nervoza en la absoluta silenco, quale se li esus Antipov, qua devis plenigar kun la soldati vera mirakli koram la austriana formaci. En ica momento detonis du pezoza germana grenadi. Nigra tero e fumuro kovris la tota ceno.

„Ya Allah! Fino. Nula ludo pluse", susuris Galiulin per pala labii, nam il kredis ke la standardiero e la soldati esus mortinta. Triesma grenado explozis en la proximeso dil observeyo. Omni eskapis en inklinita posturo.

Galiulin dormis kun Antipov en la sama shirmeyo. Pos ke on kredabis ke Antipov esus mortina, Galiulin recevis la impero prenar la havajo di Antipov por transdonar ol a lua spozino, pri qua existis fotografuro. La standardiero e mekanikisto Yusup Galiulin esis la filiulo dil menajestro Himasetdin en la domo di Tiversin.

119

Dum la pasinto, la mastro Tshudoleyev batabis lu ofte, ma nun il esabis itu, qua sorgis por la kariero de Yusup. Yusup Galiulin nam obtenis, kontre sua volo, varma e komforta loketo en garnizono. Ibe il komandis trupo ek mi-invalidi. E kaduka veterani probis instruktar la militala exerci ad ica invalidi. Yusup devis ultre to examenar la gardisti koram la depozeyi. Esis sensorga vivo, nam existis nula plusa taski. Ma subite aparis kun helpo-trupo ek olda land-soldati, qui stacis sub la komando en Moskva, anke la bone konocata Pyotr Tshudoleyev.

„Ah, olda amiki!" dicis Yusup per tenebra rido. „Segun vua impero, ecelenco", respondis Tshudoleyev, dum il salutis.