Doktoro Jivago (Libro 1)

Li atingis la bordo di granda foresto, qua esis per kanon- salvei preske senarbora. Inter la ligno jacis destruktita municion-furgoni. Kavalo esis ligita an arboro. Che la ligna forestisto-domo mankis la tekto. La lazareto trovesis en kontoro dil forestisto ed en du granda griza tendi, qua stacis extere en la mezo dil foresto. „Esis eroro de me kunprenar tu", dicis Yuri. „Nia baterii stacas ibe dop la foresto. Ka tu audas la tumulto? Ne ludez la heroo. Tu havas nun la kordio en la pantalono, to esas naturale. La situeso povas chanjar singla momento. Hike strokos grenadi." Sur la tero apud la forestala voyo jacis kun eskartita gambi, en pezoza boti, sur la ventro o sur la dorso yuna soldati en sudorifanta uniformi, la restajo di tota detachmento. Li esis hike por restorar su por kurta tempo. La soldati jacis kam stoni. Li ne povis ridetar o jokar, e nulu turnis la kapo, kande plura un-kavala veturi proximeskis en troto. La ne-elastikita veturi sukusis tante, ke on povis kredar la pasajanti ne transvivus ica voyajo. Esis vunditi, qui bezonis unesma helpo od en kelka kazi mem operacio.

123

Ante bone duima horo, dum kurta fairo-pauzo, on transportabis li de la agro, e preske la duimo esis senkoncia.

Kande la veturi haltis koram la forestisto-domo, la kamilisti venis kun kamili e portis la vunditi ek la veturi. Ek un tendo regardis flegistino, la kurteno fermtenante en la manui. To ne esis elua labor-periodo. El havis libera tempo. Dop la tendi du viri insultis unu kontre la altru. La fresha alt-foresto forportis la eko, e nulu komprenis un vorto. Kande la vunditi venis, la amba viri iris jus aden la kontoro. Furianta yuna oficiro kriis al mediko e volis savar ube nun trovesis la artilrio. Ma la mediko savis nulo, to ne esis lua afero. Il volis kalmeso, pro ke il devus traktar la vunditi, ma la oficiro insistis e maledikis la Reda Kruco e la tota mondo. Yuri JIVAGO iris al mediko. Li salutis unu la altru ed eniris la domo dil forestisto. La oficiro, qua parolis per lejera tatara acento, prenis sua kavalo, saltis sur la dorso e rapidigis alonge la voyo aden la foresto. La flegistino vidis sempre ankore ek la tendo. Subite elua vizajo distordis.

„Quon vi facas? Ka vi esas fola?" El kuris ek la tendo a du vunditi, qui kuris inter la kamili sen irga helpo. Sur un kamilo jacis mutilita vundito. Grenado transformabis lua vizajo, lango e denti en sangoza paplo. Il ankore vivis, e la restaji dil grenado esis nun en mandibulo, ibe ube esabis olim la vango. Il pregis per dina voco, ke on mortigez lu por finar lua senfina tormenti.

„Quon vi facas ibe? Ton devas facar la kirurgisto kun specala instrumenti" (Deo, prenez lu a tu, altrakaze me ne povas kredar pri tua existo!)

124

Dum la sequanta momento la vundito kriis laute, lua tota korpo tremis ed il expiris.

La vundito esis la kaporalo Himasetdin. La oficiro, qua furiis kontre la mediko, esis lua filiulo, lietnanto Galiulin. La flegistino esis Lara. Gordon ed JIVAGO esis testi dal evento. Li omna esabis prezenta en maxim streta spaco, ma nulu konocis irgu, e la destino vartis til la proxima okaziono.

11

En ica regiono existis kam per miraklo ankore kelka vilaji sen noco. Oli formacis integra insulo en la maro di destrukti. Gordon ed JIVAGO retrovehis vespere. La suno subiris. Li venis tra vilajo e vidis quale yuna kosako en kriego dal spektanti koaktis olda grizbarba judo en longa kaftano kaptar moneto, quan il jetis aden la aero. La oldulo faliis sempre itere la moneto, qua falis en la slamo. La oldulo inklinis su, ma la kosako batis kontre ilua kulo, dum la altri tenis su la ventri. To esis anke ja la tota joko. Ankore esis nula danjero. Ma nulu povis donar garantio, ke omno restus tale. Ek la rurana domo venis kriante la spozino dil oldulo sur la strado e gestis per la manui. Du poka puerini vidis ek la fenestro e ploris pro la avulo.

La veturisto, qua trovis joyo pri la spektaklo, plulentigis la veho, tale ke la amba viri povis juar la ceno. Ma JIVAGO venigis la kosako ed imperis finar la mokego. „Segun vua impero, ecelenco", dicis la kosako. „Esis nula maligneso. Esis nur joko." Dum la plusa voyajo Gordon ed JIVAGO tacis. „Hororinde", komencis JIVAGO, kande lia propra vilajo proximeskis.

125

„Nun tu povas imaginar, quala tormenti la nefelica judala populo en ica milito devis tolerar. E hike esas anke ankore la regiono dil judala koakto-kolonio. Li devis tolerar sufri, alta imposti, pogromi, destrukti e moko, e nun on akuzas li pri mankanta patriotismo. Ma de ube povas venar patriotismo, se la enemiko grantas por li omna yuri, dum ni persekutas li? La odio kontre la judi esas sur febla fundamento. Propre on devas trovar li simpatiante. Lia povreso, lia febleso, lia senhelpeso kontre bati. Nekomprenebla. Fatala." Gordon ne respondis.

12