Doktoro Jivago (Libro 1)

144 „Me esas skeptika. Ma Deo helpez ni!" „Me dicos: Fratuli, videz a me! Me esas la unika filiulo, la espero di mea familio. Me repentas nulo. Me sakrifikis mea nomo, mea poziciono, la amo di mea gepatri por ganar libereso, quan posedas nula populo sur ica tero. Me facis lo sama kam multa altra yuna homi, kam exemple nia olda guardo, la Narodniki en karcero, la Narodovolzi en la fortreso Shlueselburg. Ka ni facis to pro ni? Ka ni devis? Vi esas nun la soldati dil unesma revolucionala armeo en la mondo. Ma, sincere, ka vi meritas ica titulo? Dum nia patrio volas forpulsar nia enemiki per lasta forteso, vi kredis a stranja banditi e trompisti! E nun vi esas nepolitikala spumo, monstri, egoista devoremi! Esas quale se on porko vokas al repasto - la porko saltos adsur la tablo.' Oh, me shamigos li, me traboros lia anmi!" „No, no, la risko esas tro granda", kontredicis la distrikt- chefo, dum il chanjis signifikanta regardo kun sua helpisto.

Galiulin volis same forduktar la komisario de ica fola ideo. Il konocis ica impetuzi ek la 212a regimento. Ma la komisario volis audar nulo.

Yuri JIVAGO volis levar su ed irar. La naiveso dil komisario esis nekredebla. Ma la malicoza distrikt- chefo e sua helpisto ne esis plu bona. Maligneso e stulteso esis fratuli, ed amba fratuli parolis la sama vivo- fora e neklara linguo.

Kelkfoye il havis la varmega deziro evitar la fanfaronema ed alte trotanta babilado dil homi, il volis eskapar en la tacema naturo, en la longa kontinua laboro, en la kalma e profunda dormo, en la kordiala harmonio dil anmo!

145

Il memoris pri termino pro konsulto kun flegistino Antipova. Ica konverso esus probable desplezanta, ma il joyis renkontrar el, anke se la preco esus chera. Ma el ne esus nun en lazareto. JIVAGO uzis la unesma momento, staceskis e departis la chambro neremarkite.

6

Montreskis, ke el esis prezenta. Mademoiselle informis JIVAGO e dicis, flegistino Antipova esus fatigita, el manjabis haste, esus nun en elua chambro e volis nur simple repozo.

„Ma vu povas frapar che el", rekomendis Mademoiselle. „El ne dormos nun."

„Ed ube esas elua chambro?" il questionis. Mademoiselle astonesis.

El dicis, ke flegistino Antipova lojus en la supra etajo che la fino dil koridoro, ube la inventariajo dil komtino esus klozita. JIVAGO esabis nultempe ibe. Obskureskis rapide. La stradi semblis plu streta, nam domi e fenci shovis su aden la vesperala tenebro. La arbori venis ek la korti al fenestri, aden la lumo dil klara lampi. Esis opresanta, varmega nokto. Singla movo kauzis sudoro. La lumo-radii dil petrol-lampi, qui falis aden la korto, fluis an la arbori adinfre kam sordida pluvo.

La mediko haltis sur la lasta grado di eskalero. Frapar kontre la pordo por parolar kun fatigita homo esus insistema e nepolita. On povis facar la konverso anke la sequanta dio. Konfuzita, il iris tra la koridoro til la fino. Ibe esis fenestro, qua montris la vicina korto. JIVAGO vidis ek la fenestro.

146

La nokto esis plena de sekreta nelauta toni. Apud lu sur la koridoro falis guti en regulala intervali ek baseno por netigar la manui. Irgu susuris extere. Che la komenco dil legum-gardeni aquizis irgu la kukombro-bedo. Il queris aquo ek la puteo e la kateno kliktis kande il tiris ol alte.

Omnaloke esis la ordoro di flori, quale se la tero esabus en narkoto. Ek la oldega parko dil komtino, plena de ligno e tote neacesebla, glitis, alta kam la arbori, gigantala kam la muro di domo, la polvoza odoro di olda florifanta tilio.

Dextre dop la fenco resonis voki de la strado. Ibe furiis viro, qua venis ek la vakanco. Pordi batis. On audis la fragmenti di kanto.

Dop la arbori montreskis nigra-reda luno en gigantala grando. Unesme ol aspektis kam la briki di vapor- muelilo, lore ol aspektis flava kam la pumperio dil fervoyo.

Koram la fenestro en korto regnis odoro a fresha feno, aromoza kam teo. Ibe stacis depos hodie bovino, quan on komprabis en fora vilajo. Ol esabis dum la tota dio survoye, esis nun fatigita e volis retro en olua trupo. Ol prenis nula forejo da la nova mastri, quin ol ya ne konocis.

„Ma, ma, lasez to, ne tale sovaja, tu demonino", susuris la posedantino, ma la bovino sukusis la kapo, erektis la kolo e mujis plendale e dine.

Dop la nigra hangaro di Melyuseyev lumis la steli e kauzis stranja ligo kun la bovino, quale se oli esus bovini ek altra mondi, qui sentis kompato. Omno en la cirkumajo kreskis e florifis per la magio dil vivo. La joyo pri la vivo glitis kam dolca vento super la tero e la urbo, tra muri e fenci, tra arbori e homi, ed omno tremis.

147

Por evitar ica magio, doktoro JIVAGO iris al placo por audar, quon on dicis dum la kunveno.

7

La luno stacis ja alte en cielo. Olua lumo kovris omno kam per blanka farbo. La koloni koram la ofico-edifiki jetis nigra ombri sur la tero.

La kunveno eventis sur la altra latero dil placo. On povis audar bone, quon parolabis ibe, se on volis. Ma la pompo dil spektaklo konfuzigis JIVAGO. Il sideskis sur la benko koram la pumpistaro e ne atencis la voci, ma regardis cirkum su.