Doktoro Jivago (Libro 1)

La ofico por kulturo ed informo dil urbo subtenis ica kunveni e deputis la propra o stranjera funcionieri kom konverso-parteneri. Ici kondamnis la fablo pri la parolanta surdamuto en Sybushino kom idiotajo. Ma la ordinara mestieristi, soldati-spozini ed olima servisti dil ge-siniori en la urbo esis altra opiniono. Parolanta surdamuto esis por li nula idiotajo. Li defensis lu. Inter la voki en la turbo, on audis ofte la voco di Ustinya. Unesme el nur povis parolar per desfacila lango. El shamis. Ma lore el atakis la oratori sempre plu vivaca pro lia vorti, qui esis senutila por Melyuseyev.

141

Preske neremarkeble el developis su kom futura popul- agiterino.

Tra la apertita fenestri dil land-domo on povis audar la voco-kaoso de la placo, e kelkfoye mem, dum partikulare kalma vesperi, parol-fragmenti. Se Ustinya parolis, Mademoiselle venis aden la chambro, postulis kalmeso ed atenco da la altri ed imitis bonkordiale la vorti da Ustinya: „Raspu, Raspu! Tre bone de la Caro! Sybush! Surdamuto! Trahizo!"

Sekrete Mademoiselle estimis la rigoroza muliero. La amba mulieri esis kam un anmo, quankam eli sempre itere disputis.

5

Yuri JIVAGO preparis sua departo, vizitis domi ed

instanci e plenigis la necesa papero-milito.

Dum ica tempo aparis la nova komisario di ica fronto-

lineo en la urbo. On dicis pri lu, il esus ankore vera

puerulo.

Esis la dii ube on aranjis la nova grand-atako. On probis influar la humoro inter la soldati. En la trupo regnis nun plu strikta diciplino. On instalis milit-tribunali ed introduktis itere la puniso al morto. Doktoro JIVAGO devis ante la departo ankore desanuncar che la distrikt-komandanto. La remplasanto en Melyuseyev esis oficiro, la tale nomita distrikt-chefo. En lua chambro regnis kustumale granda tumulto. La multa vizitanti trovis nula plaso en la edifico e stacis sur la strado en longa lineo koram la fenestri. Esis neposibla atingar la skrib-tabli. Nulu komprenis irga vorto. Ma dum ica dio esis nula horo di konsulto.

142

En la vakua kancelereyo sidis la skribisti, qui insultis pri la komplika formulari. Li laboris senvorte e chanjis ironala regardi. Ek la chambri dil chefi resonis gaya voci, quale se la homi portus lejera uniformi e drinkus kolda drinkaji.

Galiulin venis aden la chambro por la publiko. Il vidis JIVAGO e signifis a lu enirar la chef-chambro por partoprenar la gaya humoro.

La mediko devis enirar sen to la chambro pro signaturo. La desordino en la chambro esis preske piktistale. La sensaciono en la urbeto e la heroo dil dio esis la nova komisario, qua stacis nun en la ibe, quankam hike nulu traktis questioni pri la provizado o strategio, ma nur militala paper-amasi.

„Hike esas ankore unu de nia steli", dicis la distrikt- chefo e prizentis JIVAGO al komisario, qua ma montris nula atenco.

La distrikt-chefo, qua chanjis sua posturo nur pro la signaturo por JIVAGO, indikis per afabla gesto a basa sejo polsterizita en la mezo dil chambro. Doktoro JIVAGO esis la nura persono, qua juis komforteso. La distrikt-chefo, la kapo en la manuo tenante, sidis apud la skrib-tablo, lua helpisto sidis sur la apogilo dil sofao, quale se il sidus en muliero-selo, Galiulin sidis en falsa direciono sur stulo, e la yuna komisario iris en la chambro hike ed ibe e parolis sen interrupto. Temis pri la desertanti en Biryutshi. La rumori pri la komisario esis vera. Il esis magra, nematura yunulo, qua brulis por la maxim alta ideali kam kandelo. Il venus ek tre bona familio, filiulo di senatano, qua duktabis sua kompanio dum februaro en la statala duma.

143

Lua nomo esis Hinze o Hinz. La mediko ne povis distingar to dum la prizento. La komisario posedis klara peterburgala pronunco kun lejera baltika acento. Il portis tro streta militala uniformo. Il semblis embarasata pro sua yuneso e por aspektar plu olda il prizentis malhumoroza vizajo, la manui en la poshi dil kavalko-kostumo, levis la shultri adsupre e donis tale a sua figuro soldatala aparajo.

„Dop kelka stacioni de hike trovesas regimento di kosaki. Reda e loyala. Ni bezonas ica regimento. La desertanti esos kaptiti, e fino. La korpo-komandanto postulas la senfrista desarmizo", explikis la distrikt- chefo.

„Ka kosaki? Nulakaze e nultempe!" eruptis la komisario. „Ni ne vivas en yaro 1905! To esus ya borgeza pensmaniero! Hike ni havas diversa opinioni. Via generali eroras"

„Til nun eventis nulo. Esas nur intenco, koncepto"

„Existas konvenciono kun la militala chefaro: nula

interveno en la strategiala precepti. Forsan on ne povas

exkluzar la kosaki. Pro me. Ma me agos segun la sana

raciono. Kad existas ibe irga kampeyo?"

„Quon me povas dicar? Yes, ibe existas fortifikita

kampeyo."

„Tre bone. Me iros adibe. Me volas vidar ica monstri, ica satirusi. Forsan li esas desertanti, ma li esas anke la populo, mea sioruli. La populo esas kam infanto, on devas konocar olua anmo. Pro to esas partikulara konduto necesa. On devas komprenar tushar la maxim bona e maxim delikata aspekti dil populo. Me parolos kun li de homo a homo. Li retroiros en la armeo, tote certe. Quante vi parias?"