Эсперанто с Юлио Баги. Рассказы

Jam tagiĝis (уже светало: tago – день), kiam Rufus forlasis la domon (когда Руфус покинул дом). Kokokrioj vokis la sunon (крики петухов призывали солнце). Varmeta vento karesadis la olivarbojn (тепловатый ветер ласкал оливковые деревья: varma – тёплый) en la ĝardeno Getsemane (в Гефсиманском саду). Nun frue vekiĝadis Jerusalemo (теперь рано просыпался Иерусалим: veki – будить), ĉar la proksimiĝanta Pasko (потому что приближающаяся Пасха: proksima – близкий) donis urĝan preparan laboron al la judoj (дала срочную приготовительную работу евреям). Tiu tago estis la 14-a [dekkvara] de la monato Nisan (тот день был четырнадцатым месяца Нисана), kaj la festo atendis ĉe la sojloj (и праздник ждал у порогов).

Jam tagiĝis, kiam Rufus forlasis la domon. Kokokrioj vokis la sunon. Varmeta vento karesadis

la olivarbojn en la ĝardeno Getsemane. Nun frue vekiĝadis Jerusalemo, ĉar la proksimiĝanta Pasko donis urĝan preparan laboron al la judoj. Tiu tago estis la 14-a de la monato Nisan, kaj la festo atendis ĉe la sojloj.

Rufus rapidis al la palaco de la pretorio (спешил ко дворцу претории). En pensoj profundiĝinte (в мысли углубившись: profunda – глубокий) li ne atentis pri la grupetoj (он не обратил внимания на группки), vigle diskutantaj (оживлённо переговаривавшиеся: diskuti – обсуждать), kiuj preterkuris lin (которые пробегали мимо него). Lia revekita espero (его вновь пробуждённая надежда) skizis antaŭ li belajn revobildojn (набросала перед ним красивые воображаемые картины: skizo – набросок, эскиз, revo – мечта) kaj dum la egalpaŝa marŝado li ne rimarkis (и во время равномерной: «равными шагами» ходьбы он не заметил: egala – равный), ke liaj pezaj sandaloj dispremas velkintajn florojn (что его тяжёлые сандалии раздавливают увядшие цветы), rompas sekiĝintajn palmofoliojn sur la vojo (ломают засохшие пальмовые листья на дороге: seka – сухой). Eĉ la ekscititajn parolojn de la preterkurantoj li ne aŭdis (даже возбуждённые разговоры пробегающих мимо он не слышал).

Rufus rapidis al la palaco de la pretorio. En pensoj profundiĝinte li ne atentis pri la grupetoj, vigle diskutantaj, kiuj preterkuris lin. Lia revekita espero skizis antaŭ li belajn revobildojn kaj dum la egalpaŝa marŝado li ne rimarkis, ke liaj pezaj sandaloj dispremas velkintajn florojn, rompas sekiĝintajn palmofoliojn sur la vojo. Eĉ la ekiscititajn parolojn de la preterkurantoj li ne aŭdis.

De malproksime murmuris obtuza bruo (издалека журчал глухой шум). Furoro de kaprica ventego bruas tiel (ярость переменчивого шторма шумит так: kaprico – каприз, прихоть). Rufus surprizite vidis grandan amason (поражённо увидел большую толпу) antaŭ la pretorio (перед преторией). Ĝi svarmis (она кипела: svarmi – кишеть,

роиться), kriadis (кричала), kverelis (бранилась: kvereli – ссориться; браниться), pugnojn skuante postulis ion (кулаками потрясая, требовала чего-то). Eble ribelo (возможно, бунт), li pensis kaj ekkuris (он подумал и побежал).

Pilato (Пилат), la pretoro (претор), staris sur la supro de la ŝtuparo (стоял на верху лестницы: ŝtupo – ступенька) kaj parolis al la amaso (и говорил толпе = обращался к толпе). Rufus ne povis aŭdi liajn vortojn (не мог слышать его слов), ĉar la tondra respondo de la popolo superbruis ĉion (потому что громовой ответ народа заглушал всё: brui – шуметь, superi – превосходить, superbrui – заглушать /шумом/).

— Barabas' (Варавва)! Barabas'! Barabas'!

De malproksime murmuris obtuza bruo. Furoro de kaprica ventego bruas tiel

. Rufus surprizite vidis grandan amason antaŭ la pretorio. Ĝi svarmis, kriadis, kverelis, pugnojn skuante postulis ion. Eble ribelo, li

pensis kaj ekkuris.

Pilato, la pretoro, staris sur la supro de la ŝtuparo kaj parolis al la amaso. Rufus ne povis aŭdi liajn vortojn, ĉar la tondra respondo de la popolo superbruis ĉion.