Эсперанто с Юлио Баги. Рассказы

Rufus pleniĝis je fido (преисполнился веры, доверия: fidi – доверять, полагаться на кого-л.). Li decidis konduki sian fileton al tiu viro (он решил отвести своего сынишку к тому человеку), sed la deĵoro (но дежурство, служба), la devo (долг) ne estis prokrastebla (был неотложен: prokrasti – отложить, отсрочить). Li devos atendi kelkajn tagojn (он должен будет подождать несколько дней). Kion fari (что делать)? Sed nun (но теперь), antaŭ sia foriro (перед своим уходом), li fariĝis senpacienca (он сделался нетерпеливым: pacienco – терпение). Eble post tagoj la miraklofaranto (возможно, через /несколько/ дней чудотворец) estos forlasinta la urbon (покинет город) kaj tiam (и тогда)... Fine li decidis (наконец он решил): la patrino plenumu tion (мать пусть выполнит то), kion la patro ne povas (что отец не может). Kolektinte ĉiujn valoraĵojn de la hejmo (собрав все ценности дома), li metis ilin en cedrolignan skatolon (он положил их в ларец из древесины кедра: cedro – кедр, ligno – дерево, древесина) kaj transdonis ĝin al sia virino (и передал своей женщине).

Rufus pleniĝis je

fido. Li decidis konduki sian fileton al tiu viro, sed la deĵoro, la devo ne estis prokrastebla. Li devos atendi kelkajn tagojn. Kion fari? Sed nun, antaŭ sia foriro, li fariĝis senpacienca. Eble post tagoj la miraklofaranto estos forlasinta la urbon kaj tiam... Fine li decidis: la patrino plenumu tion, kion la patro ne povas. Kolektinte ĉiujn valoraĵojn de la hejmo, li metis ilin en cedrolignan skatolon kaj transdonis ĝin al sia virino.

— Ŝutu ilin antaŭ liajn piedojn (высыпь их перед его ногами = к его ногам) kaj diru (и скажи), ke Rufus (что Руфус), la romana soldato (римский солдат), per sia vivo estos lia ŝuldanto (своей жизнью будет его должник = своей жизнью будет ему обязан: ŝuldo – долг), se li resanigos la knabeton (если он исцелит мальчугана: sana – здоровый)!

La virino silente neis per kapbalanco (женщина молча отказалась: «отрицала» покачиванием головы: balanci – качать, размахивать).

— Oni diras (говорят), ke li malŝatas la riĉaĵon (что он не любит богатство: ŝati – любить, ценить). Arĝento kaj oro antaŭ li (серебро и золото перед ним) valoras ne pli (стоят не больше) ol la silikoj de la vojo (чем кремни с дороги).

— Ŝutu

ilin antaŭ liajn piedojn kaj diru, ke Rufus, la romana soldato

, per sia vivo estos lia ŝuldanto, se li resanigos la knabeton!

La virino silente neis per kapbalanco.

— Oni diras, ke li malŝatas la riĉaĵon. Arĝento kaj oro antaŭ li valoras ne pli ol la silikoj de la vojo.

Rufus malespere ekkriis (отчаянно закричал: espero – надежда).

— Kion do vi povos porti por li (что же ты сможешь отнести для него)?!

La pagana virino (языческая женщина = язычница) kun milda rezigno klinis sin al la knabeto (с мягкой отрешённостью склонилась к мальчугану) kaj longe kisis lin (и крепко: «долго» поцеловала его).

— La larmojn kaj doloron de mia patrina koro (слёзы и боль моего материнского сердца).

Rufus la unuan fojon sentis ian admiron pri sia virino (в первый раз почувствовал какое-то восхищение своей женщиной: «о своей женщине»). Li silentis longan momenton (он молчал долгое мгновение), sed poste per muta kapjeso konsentis (но потом немым кивком согласился: jesi – отвечать утвердительно).

Rufus malespere ekkriis.

— Kion do vi povos porti por li?!

La pagana virino kun milda rezigno klinis sin al la knabeto kaj longe kisis lin.

— La larmojn kaj doloron de mia patrina koro.

Rufus la unuan fojon sentis ian admiron pri sia virino. Li silentis longan momenton, sed poste per muta kapjeso konsentis.

*