Эсперанто с Юлио Баги. Рассказы

Rufus adiaŭis de siaj geamatoj (Руфус попрощался со своими любимыми /людьми/). Tia disiĝo ofte okazis (такое расставание часто случалось: disiĝi – расстаться, разойтись). Li estis soldato (он был солдатом/рядовым) en la ekzekutista taĉmento (в отряде палачей: ekzekuti – казнить) ĉe la pretorio en Jerusalemo (при претории в Иерусалиме). Nun la deĵora devo (теперь долг дежурства, служебная необходимость: deĵori – дежурить) vokis lin (звала его). Post kelkaj tagoj denove li havos tempon (через несколько дней снова у него будет время) por ĉirkaŭpreni la blankan korpon de sia virino (чтобы обнять: «обхватить» белое тело своей женщины: preni – брать) kaj kisi la frunton de sia fileto (и поцеловать лоб своего сынишки). Tamen hodiaŭ volonte li estus restinta (однако сегодня охотно он остался бы) ĉe sia familio (у своей семьи), ĉar la tago promesis ion eksterordinaran por li (потому что день обещал нечто необычайное для него). Eble tiun ĉi tagon efektiviĝos lia sola deziro (возможно, в этот день осуществится его единственное желание: efekiva –

действительный, настоящий) kaj flugos for de li la doloro (и улетит прочь от него = и оставит его боль), kiu konstante turmentis lian patran koron (которая постоянно мучила его отцовское сердце).

Rufus adiaŭis de siaj geamatoj. Tia disiĝo ofte okazis. Li estis soldato en la ekzekutista taĉmento ĉe la pretorio en Jerusalemo. Nun la deĵora devo vokis lin. Post kelkaj tagoj denove li havos tempon por ĉirkaŭpreni la blankan korpon de sia virino

kaj kisi la frunton de sia fileto. Tamen hodiaŭ volonte li estus restinta ĉe sia familio, ĉar la tago promesis ion eksterordinaran por li. Eble tiun ĉi tagon efektiviĝos lia sola deziro kaj flugos for de li la doloro, kiu konstante turmentis lian patran koron.

Disciplinsklava (раб дисциплины, подчинённый дисциплине: sklavo – раб), tre vulgara (очень вульгарный, грубый), eĉ kruela li estis (даже жесток он был), sed ĉiufoje (но каждый раз), kiam li rigardis al la blindaj okuloj de sia fileto (когда он смотрел в слепые глаза своего сынишки), stranga emocio regis lin (странное волнение овладевало им: regi – править, властвовать). Korŝiran taŭzantan doloron li portis en si (душераздирающую изматывающую боль он носил в себе: ŝ

iri – рвать) kaj enviis la patrinon (и завидовал матери), kiu havis larmojn (у которой были слёзы). La eta blindulo havis ĉion el li (маленький слепец имел всё от него: «из него»), kio estis nomebla (что можно было назвать: nomi – называть) — homa (человеческим). Ne mirinde (не удивительно: miri – удивляться)! ONI edukis lin en kazernoj (/люди/ воспитывали его в казармах) kaj lia sintenado devis respeguli ĉie (и его поведение должно было отражать везде: spegulo – зеркало) la potencon de Romo (могущество Рима). Ne koro (не сердце), sed disciplino batadis en lia brusto (но дисциплина билась в его груди). Tiu sensenta disciplino nur tiam eksilentis (эта бесчувственная дисциплина только тогда замолкала: sento – чувство), kiam la infanaj manetoj karese palpadis lian vizaĝon (когда детские ручки нежно ощупывали его лицо). Tiam la katenoj de la ĉiama disciplino falis (тогда оковы постоянной дисциплины спадали), kaj li fariĝis (и он становился) — homo (человеком).

Redoni la vidon al la blinduleto (вернуть зрение маленькому слепцу: doni – дать, vidi

– видеть) estis lia sola deziro (было его единственным желанием), sed nek la ĥaldeaj saĝuloj (но ни халдейские мудрецы), nek la plej famaj sorĉistinoj povis helpi (ни самые знаменитые колдуньи не смогли помочь: sorĉi – колдовать), eĉ la potencaj dioj de Romo (даже могущественные боги Рима) montriĝis senpovaj (оказались бессильными: montri – показывать). Kiom da espero neniiĝinta (сколько погибшей надежды: nenio – ничто, neniiĝi – исчезнуть, уничтожиться)!