Hofiz Sheroziy

Men emasdurman u rind — tarki mayu dildor etay,Muxtasib bilgay, bu ishdan mumkin ermas or etay.Lola jom ushlab, bo‘tako‘z mast, biza fosiq — ot,Dardlarim ko‘n — qaysi hokimga uni izxor etay?Maykada — daryo-yu, sevgi — gavxar-u, izlovchi — men,Bunda bosh egdim, shu holda qaygacha isror etay?Garchi tuproqqa qorildim, himmatim qo‘ymas meni:Ko‘z bulog‘idan to‘kib suv, qancha oxu zor etay?Hay’atim misli gado — u qo‘lda sulton xaznasi,Charx ehsonidan o‘zni qanday ummidvor etay?Bu falakning axd ila paymonida yo‘q e’tibor,

Ahdni jom ila tuzib, may shartini takror etay.Tort jilovni, tur bir oz, qo‘zg‘atma, jono, jilvalar,To yo‘lingga ko‘zni durru gavharin isor etay.

* * *

Men uchun hech loyiq ermas erdi rindlik shevasi,Tushgach ushbu holga, nechun, o‘zgalardan or etay?Tavba qilg‘onlarni doim ayblab yurgan esam,Gul chog‘i, devonamanmi, bodadan inkor etay?!Ko‘z yoshi yoqutu- la’lidan xazinamdir to‘la,Bas, quyosh fayzu zarini ne uchun darkor etay?Qoshlaring mehrobiii baxtimdan aylarman tatab,Unda Majnun yanglig‘ ishqing darsini takror etay.

Ushbu lablar ishva aylar erdi Hofizga mudom,Ne uchun afsonaga bovar qilar, iqror etay?

* * *

Tong otdi, soqiy, jomni liq-liq sharob qil.Charx aylanishnga hech bir ishonch no‘q — shitob qil.Foniy jahon xarob o‘ladur, undan ilgariGulrang bodalar bila bizni xarob qil!Xurshidi may chiqardi boshni shisha sharqidan,Quvnoq bo‘lishni istar esang, tarki xob qil.Ul kunki, loyimizni falak ko‘za aylagay,Albatta. boshimiz kosasin liq sharob qil.

Biz lofu tavba parhez etuvchi kishi emas,Toza sharobu jom ila bizga xitob qil.Och ko‘zni, yaxshi boq: ko‘piribdir qadah yuzi.Dunyo asosini shu ko‘pikdek hisob qil.Gul mavsumi-yu, umr o‘tishga shoshildilar,Gulrang mayingni sungali soqiy, shitob qil!Hofiz, eshitki, mayga topinmoq erur savob,Tur, vaqtni qochirma-yu, tezda savob qil.

* * *

Etdim tabibg‘a g‘amlarni chandon,Miskin g‘aribga qilmaydi darmon.Har dam tikonning qo‘lida bo‘ldi

Bulbulga boqmay gul yuzli jonon.Biz dardimizni dilbarga aytdik,Yo‘qdir tabibdan yoshrishga imkon.Do‘stlar yuzini ko‘rsin yana do‘st,Yo Rab, omon tut, qil lutfu ehson!Ishq sandig‘iniig kulfi buzilmish,Yetkuzmasin qo‘l ag‘yori nodon.Ey yor, vasling ne’matlaridanBizga nasiba afsusu armon.Bo‘lmasdi Hofiz dunyoga shaydo,Dono so‘zini olganda har on.

* * *