Doktoro Jivago (Libro 1)

Mademoiselle desaparis en domo. La mediko iris koram la pordo sub la avan-tekto. Lua okuli, qui adaptabis la obskureso, perceptis la unesma signi dil komencanta matino. Super la urbo rapidegis nubi, quale se oli persekutus irgu. Semblis quale se kelka nubi restus en la arbori, qui inklinis su en la vento. La pluvo flogis kontre la ligna muro dil domo, qua ne esis nun griza ma nigra. „Quo esas?" questionis la mediko la retrovenanta Mademoiselle.

„Vu esas justa. Nulu ibe." El raportis, ke el examenabis la tota domo. En bufeto frakasabis brancho la fenestro, e sur la sulo esus granda flako, same en la olima chambro di flegistino Antipova. Ibe esus preske omno maro. „Videz, hike esas laxa fenestro-klapo, ol batas kontre la framo. Ka vu vidas? Hike esas la klarigo." Li konversis ankore dum kelka tempo ed iris lore aden la chambri. Li regretis, ke la afero esabis falsa alarmo. Li kredabis, ke koram la pordo stacus flegistino Antipova, en humida e glacioza mantelo. Lore li bombardus el per questioni, dum el la mantelo depozus. Lore el raportus pri sua sennombra aventuri, el ridus ed aranjus sua hari koram la herdo.

Li kredabis, tote ferma, ke omno tale devis eventar, e nur tale.

Ica konvinkeso restis mem ankore, kande la pordo esis klozita, e koram la pordo restis anke en la figuro di diafana signo ica muliero, quan li kredabis vidar.

157

Nedireta kulpo pri la tumulto che la soldati sur la staciono portis la telegrafisto Kolya Frolenko ek Biryutshi. Kolya esis la filiulo di konocata horlojifisto ek Melyuseyev. La tota urbo konocis lu ja kom infanto. Kom puerulo il esis gasto en la domeno „Libera vivo". Ibe il ludis kun la amba filiini dil komtino sub la surveyo da Mademoiselle. Mademoiselle konocis lu bone. Ja dum ica tempo il komprenis kelke franca. En la urbo on vidis Kolya che singla vetero en lejera vesti, sen chapelo e kun somerala shui sur la biciklo. La brakii sur la pektoro il pedalagis sur la choseo ed en la urbo, la okuli al masti e konduktilari por kontrolar la stando dil reto. La telefon-reto dil fervoyo interligis kelka domi en la urbo kun la staciono. Kolya administris ica reto en centra verko dil staciono. Ibe esis lua laboro. Telegrami, telefonilo, e se la chefo di staciono, Povarikin, mankis, anke la signal-aparato. Pro ke il devis surveyar ofte plura aparati samtempe, Kolya parolis partikulara linguo, fragmentopa, neklara ed enigmatala. Kolya parolis en ica maniero, se il ne volis donar respondo o se il refuzis konverso. On dicis, ke dum la tumulti il misuzabis ica kustumo. Kolya destruktabis la bona intenci da Galiulin, qua telefonabis ek la urbo e kauzabis forsan tale la fatala eventi kontrevole.

Galiulin volis telefonar kun la komisario, qua devis esar irg-ube sur la staciono. Il volis irar al komisario, e dum ica tempo, la komisario ne agez sen lu. Kolya ma refuzis vokar la komisario al aparato, pro ke la konduktili esus blokusita per la signali. Samtempe blokusis Kolya la treno kun kosaki a Biryutshi sur la gareyo sub vera e nevera argumenti.

158

Kande la treno kun la kosaki arivis tamen, Kolya ne povis celar sua mala humoro.

La lokomotivo rulis lenta sub la obskura tekto dil staciono, e haltis precize koram la granda fenestro dil centra verko. Kolya retrotiris la pezoza kurteno ek blua tuko kun la fervoyo-signo. Sur la fenestro-solio stacis granda karafo kun aquo e dika glaso sur pleto. Kolya prenis la glaso, drinkis kelka gluti e vidis ek la fenestro. La lokomotiv-duktanto remarkis Kolya e levis la kapo amikale. Malodoranta raskalo, cimo! pensis Kolya plena de odio. Il montris al lokomotiv-duktanto sua lango e levis la pugno. La lokomotiv-duktanto komprenis la mimado di Kolya tre bone, levis la shultri ed indikis per la kapo al vagoni, quale se il volis dicar: Quon me povas facar? Esas neposibla. Il posedas la povo. Tamen, tu esas kanalio e fango, Kolya respondis mimale.

On devis duktar la kavali ek la vagoni. Oli pavoreskis, restis stacar. La plumpa klakado dil hufi sur la ligna planki desaparis ed on audis nun la metalala bati dil huf- feri sur la trotuaro di staciono. On duktis la kabranta kavali trans plura reli.

Aparis du rangi di kaduka vagoni sur rustoza reli en densa herbo. La oldega vagoni esis sen farbo, en ligno lojis nur vermi e humido e super la birki en proxima foresto amaseskis nubi.

Che la bordo dil foresto bivakis la kosaki. Segun la komando, li kavalkis al celeyo. On cernis la sedicianti. Kavalkanti inter la arbori esas sempre granda ed impozanta kam sur la libera agro. La soldati, quankam armizita, montris respekto. La kosaki tiris la sabri. En la mezo dil kavalkanti, Hinz eniris ligna amaso e facis parolado al desertanti.

159