Doktoro Jivago (Libro 1)

Ibe esis olda viri en rustika vesti. Li iris sub la varmega suno de grupo a grupo por kaptar rumori ed informi. Yunuli jacis sur la latero, la kapo en la una manuo, en la altra manuo vergo, quale se li esus pastori. Cirkum li kuris lia fratuli e fratini. Lia kamizi lasis vidar la rozea kuli. Lia matri sidis sur la sulo kun la infanteti en sino. „Li kuris ad omna direcioni, kam mutoni, kande on pafis. Ton li ne volis aceptar!" dicis maligne la chefo di staciono, Povarikin. Il iris kun doktoro JIVAGO tra la rangi di homi, qui stacis avan la staciono od jacis sur la sulo.

„Subite la tota gazono esis libera. On povis vidar itere la tero. Ni ja ne savis, quo esas tero! Ne esis posibla vidar irgo sub ica cigano-bivako. Ibe il mortis. Nulu povas kredar lo. En milito eventas multa mala aferi, ma tamen, me havis kompato! Quala idiotajo! Pro quo? Quon il facis ja? Ka li esis homi? Il esabis la favorato en la familio. Ibe, hike esas mea chambro. Ne expektez la sequanta treno, ibe esos nula plaso. Existas altra posibleso, la proximala trafiko. Ni povas aranjar la treno ipsa. Ma nula vorto, ka vu komprenas, a nulu! Se vu trahizas su babilante, lore on deskompozos la treno en omna parti. En la nokto vu devas transirar, en Sukinitshi"

163

Kande on shovis la sekrete kompletigita treno lente adretro de la depozeyo al staciono, la tota turbo hastis de la avan-placo al treno. La homi venis de la altajo e de la taluso, saltis dum la veho adsur la bufri e pedo-planki, dum altri tiris su en la fenestri o klimis adsur la vagon- tekti. Ankore dum la treno rulis, ol esis en nula tempo tro-plenigita, e kande la treno atingis la staciono, omnaloke pendis homi kam grapi. Esis preske miraklo, ke la mediko atingis la platformo e tandem mem la koridoro.

Hike il restis sidar sur la bagaji dum la tota veho til Sukinitshi.

La sturm-nubi esis for. La treno vehis trans per la suno bruletita agri e vinkis la strido dal lokusti. La voyajanti, qui stacis avan la fenestri, forprenis la lumo. Lia longa ombri falis sur la sulo e la benki. La ombri en la vagoni kunkuris kun la ombri dal vehanta treno.

La homi bruisis, kantis laute, insultis e ludis per karti. Che la halteyi resonis ankore la voci dal homi sur la stacioni aden la treno. La voci atingis forteso kam tempesto sur la maro. Lore itere esis silenco. On audis hasta pazi sur la trotuaro dil staciono, disputo che la furgono di bagaji, diversa vorti pri adio, kriado da hani e la vento en la arbori.

En ica momento atingis bonkonocata bonodoro Yuri JIVAGO, kam saluto ek Melyuseyev. Kun kalma majesto ol venis ek irga direciono. Pro la turbo la mediko ne povis irar al fenestro. En sua fantazio il kredis vidar arbori. Oli semblis esar omnaloke, super la tota treno. To eventis sempre itere, dum la tota veho. Omnaloke parolis homi, omnaloke florifis tilii.

164

Ica kontinua odoro, qua rapidis avan la treno al nordo, esis kam irga rumoro, quan konfirmis la voyajanti sempre itere.

14

Esis nokto, kande portisto ek la olda skolo en Sukinitshi duktis doktoro JIVAGO trans la obskura reli aden vagono di duesma klaso. Ica treno, qua venabis jus, stacis en nula klok-tabeli.

Pos ke la portisto depozabis la bagaji di JIVAGO, eventis disputo kun la treno-servisto, qua volis forsendar JIVAGO senfriste. Ma JIVAGO povis kalmigar lu, e la viro desaparis.

La misterioza treno havis partikulara destino, ol vehis rapide kun poka pauzi. En treno ipsa esis gardisti. En vagono esis multe spaco.

En vagon-fako, quan JIVAGO eniris, brulis gutifanta kandelo, qua flamifis en vento dal mi-apertita fenestro. La kandelo esis la posedajo da un voyajanto. Il esis blonda, granda yuna viro da alta staturo. Lua membri movadis su kam rezervo-peci da mekanikala aparato. Il sidis en komoda posturo sur la polsterizita benko apud la fenestro. Kande JIVAGO eniris la vagon-fako, il levis su polite ed chanjis sua posturo.

Sub lua polster-benko trovesis ulo kam vishilo. La objekto moveskis subite e sub la benko aparis haste hundo kun pendanta oreli. Ol sniflis ad JIVAGO ed oglis lu. Lore ol kuris elastike en vagon-fako hike ed ibe. Olua mastro facis signo, e la hundo retroiris sub la benko ed asumis itere la formo kam kunvolvita vishilo. JIVAGO vidis nun an la muro duopla fusilo, ledra kartocho-posho e vildo-sako kun pultro.

165

La yuna viro esis chasanto.

Il esis tre eloquenta ed intrikis ridetante la mediko en parolado. Dum la konverso il vidis sencese al boko. La yuna viro posedis desplezanta hela voco, qua atingis tandem metalala falseto. Existis ankore altra specala fakto. Il semblis esar ruso, segun la extera aspekto, ma il parolis la vokalo „u" kam la germana „u". Ultre, il pronuncis ica „u" kun granda peno, preske stridante. Ja de la komenco il astonigis JIVAGO per la frazo: „Hiere matine me chasis kun la hundo anadi." Kelkfoye il parolis en korekta maniero, ma lore il facis la sama eroro itere.