Doktoro Jivago (Libro 1)

Quala diablajo, pensis JIVAGO. Ka me ne lektis pri tala kozi? Kom mediko me devas savar to. Ka defekt- guvernado dil cerebro? Ma ica ululado sonas komika, preske ridinde. Konverso esas tote neposibla. Me iros adsur la ligna lito por repozar.

E tale eventis. Kande JIVAGO jacis sur la ligna lito, la yuna viro questionis, kad il extingez la kandelo, qua forsan molestus. La mediko aprobis. La vicino extingis la kandelo. Obskureskis.

„Ka ni ne volas klozar la fenestro?" questionis JIVAGO. „Pro la furtisti?"

La vicino tacis. JIVAGO repetis la questiono laute, ma sen rezulto.

JIVAGO incendiis alumeto por vidar ka la viro trovesis ankore en la vagon-fako o kad il forsan ja dormis. Ma no. Il sidis per apertita okuli sur la benko e ridetis ad JIVAGO.

La alumeto extingis. JIVAGO incendiis nova alumeto e repetis la questiono la triesma foyo. „Quale anke sempre", respondis la chasanto senfriste. „Me havas nula valoroza kozi. Ma forsan esas apertita fenestro plu bona, esas tre sufokante hike."

166

Ho, pensis JIVAGO. La komika kerlo povas evidente parolar nur che lumo. E quale klara nun esis lua pronunco! Nekredeble!

15

Pos la eventi dal lasta semano, pos la tumulti e prepari por la voyajo, JIVAGO sentis fatigeso en su. Il kredabis, ke il povus dormar senfriste, ma vane. Nula dormo esis posibla. Unesme frumatine il trovis dormo. En lua kapo flugis kaosala pensi dum la longa nokto, ma propre esis nur du cirkli, qui sempre itere aparis. La unesma cirklo konsistis ek la pensi pri Tonya, pri la hemo, pri la ordinita vivo, ube omno esis poeziala, kordiala e pura. JIVAGO timis la perdo da ica vivo e volis posedar ol itere, il deziregis ol plu kam antee pos la duyara separo. La loyaleso ed inspireso por la revoluciono apartenis en ica cirklo. Il komprenis la revoluciono quale la meza klaso, quale la studentala yuneso dal yaro 1905, qua admiris Blok. En ica cirklo existis anke la signi pri la nova eventi, iti, inter 1912 e 1914, la rusa intelektala mondo, la rusa arto, la rusa destino e la propra horizonto. Pos la milito il volis partoprenar che ica rinovigi e durigar la nova idei, ed il volis departar la solitareso. La nova idei esis anke temo en duesma cirklo, ma ica nova idei montris granda diferi pri la antea nova idei. Ica idei ne venis ek lua personala pensi, oli esis harda realeso, ne-evitebla e fatala dikto, kam subita tertremo. Ica novajo konsistis ek la milito, ek sango e hororo, destrukto e sovajeso, poka urbeto, verifiki e homi. Hike eventis sangoza, brutala soldatala revoluciono, kauzita per la milito, e la duktanti, la bolsheviki konocis la natur-povi.

167

Ica novajo konsistis ek flegistino Antipova, pri qua il savis nulo, la flegistino, qua nultempe facis reprochi ad irgu, ma lamentis preske per elua kalmeso, flegistino Antipova, qua esis tante forta per elua silenco. Ica novajo konsistis ek ilua peno ne amar elu, quankam il volis amar omna homi, precipue nature lua familio e parenti.

La treno rapidegis per tota vaporo. La vento, qua venis tra la apertita fenestro, desordinis la hari di JIVAGO e kovris oli kun polvo. Dum la noktala halto eventis lo sama kam dum la jorno. La turbo furiis e la arbori bruisis.

Kelkfoye rulis ek la tenebra nokto vehili e chareti sukusante al stacioni. Voci e la murmurado dal arbori esis audebla.

En ica momenti on povis komprenar, quon la noktala ombri facis, on povis audar olia voci. Esis lo sama kam la pensi da JIVAGO sur la ligna lito, nam la mesajo pri la tumulto en Rusia, la mesajo pri la revoluciono en ica fatala tempo, la mesajo pri la grando dal revoluciono, qua esus laste videbla.

16

La sequanta dio, Yuri JIVAGO vekis tarde. Esis ja preske dimezo. „Marquis, Marquis!" vokis la vicino milaute a sua hundo. JIVAGO astonis, ke il e la chasisto esis ankore sempre sola en vagon-fako. La nomi dil stacioni, qui nun preterflugis, konocis JIVAGO ja ek la infanteso. La treno livabis la gubernio Kaluga e vehis nun aden la gubernio Moskva. Pos la matinala tualeto recevis JIVAGO invito a dejuneto dal yuna viro. Nun JIVAGO povis examenar lu plu bone.

168

Karakterizanta atributi esis extrema eloquenteso ed agiteso. La yuna viro ne estimis tante la kontakto o la kambio da pensi, ma vorti e toni. Dum il parolis, il saltis sempre itere de la benko, ridis resonante sen motivo, frotis sua manui, e se to ne montris sua vervo en kredebla maniero, il batis per la manui sur la genui e ridis lakrimi.

La hierala parolado komencis itere kun omna stranjesi. La viro esis astonive nekonsequenta. Balde il facis nenecesa profesi, balde il respondis nula de la plu simpla questioni.

Il raportis pri su ipsa fantastika e senrima kozi. Regretinde il semblis anke dupigar. Ma un afero esis klara, lua extrema opinioni e lua absoluta nihilismo esis pura tendenco al efekto.